Poznati vladari, iz historije Egipta, za Šestu dinastiju.

Treća, Četvrta, Peta i Šesta dinastija drevnog Egipta se često navode pod zajedničkim nazivom Staro kraljevstvo.

Šestu dinastiju Egipta mnogi smatraju posljednjom dinastrijom Starog kraljevstva drevnog Egipta, iako The Oxford History of Ancient Egypt (ed. Ian Shaw, 2000) u Staro kraljevstvo uključuje Sedmu i Osmu dinastiju. Manethon piše da su ti kraljevi vladali iz Memfisa, ili na egipatskom Mennefera, što je ime s natpisa piramide Unasa nedavno sagrađene; arheolozi se po ovom pitanju slažu s Manethonom.

Ovu dinastiju je osnovao Teti, koji se oženio za Iput, za koju se tradicionalno vjeruje da je bila kći kralja Unasa iz Pete dinastije. Drugi važni članovi dinastije uključuju Pepija II, kome se pripisuje vladavina od 94 godine, najduža u historiji drevnog Egipta; te posljednji vladar Nitiqret (isto poznat po grčkom imenu Nitocris), za koju neki stručnjaci misle da je bila ne samo prva vladarica Egipta, nego i prvi ženski vladar na svijetu.

Za vrijeme ove dinastije su se slale ekspedicije u Wadi Maghara na Sinaju kako bi se kopao tirkiz i bakar, isto kao i u rudnike u Hatnubu i Wadi Hammamutu. Faraon Djedkara je slao trgovačke ekspedicije na jug u Punt i na sjver u Byblos, a Pepi I je slao ekspedicije ne samo na ove lokacije nego i u Eblu.

S povećanim brojem biografskih natpisa u ne-kraljevskim grobovima, današnja saznanja o historiji perioda su šira u odnosu na monolitno formalnu fasadu ranijih vladara. Na primjer, poznata je neuspjela zavjera protiv Pepija I. Također je poznato pismo mladog kralja Pepija II, uzbuđenog što će se jedna od njegovih ekspedicija vratiti s plesajućim pigmejem iz Yama, južno od Nubije.

Ovi ne-kraljevski grobni natpisi su primjer jačanja moći plemstva, koje je oslabilo apsolutnu vlast kralja. Vjeruje se da je to nakon smrti dugovječnog vladara Pepija II njegovi vazali bili tako jaki da su se mogli opirati autoritetu njegovih nasljednika, pto je dovelo do brzog kraja Starog kraljevstva.