Manaus je grad od 2,063,689[ 2] općina 2,255,903 od stanovnika .[ 1] sjeverozapadu Brazila u Saveznoj državi Amazonas u kojoj je administrativni centar .
Metropolitanski Manaus ima 2,325,000 stan. [ 3] zemlji .[ 4]
Geografske karakteristike
Manaus se nalazi u srcu Amazonske prašume , prostire se duž sjeverne obale Rio Negra , 18 km uzvodno od ušća u Amazonu , udaljen 1,450 km od Atlanskog ocana . I pored tog je velika luka do koje mogu doploviti i prekooceanski brodovi , jer se nalazi na moćnoj rijeci.[ 4]
Grad na Amazoni Preko rijeke tek od 2011 . postoji most dug 3,595 metara . [ 5]
Historija
Luka na Amazoni i grad u pozadiniManaus je stvoren u 17. vijeku da osigura portugalsku dominaciju po Amazoniji. Nukleus je bila utvrda São José da Barra do Rio Negro , koju je projektirao kapetan Francisco da Mota Falcão 1669 ., pa se ta godina uzima kao godina kad je osnovan.[ 6]
Misija i naselje koje je izraslo uz nju, zvalo se Villa da Barra ili Barra do Rio Negro (barra se odnosi na pješčani sprud na rijeci).
Od 1809 . kad je postao prijestolnica Generalne kapetanije Rio Negro ima status grada i novo ime Barcelos .
Ono mu je promjenjeno 1850 . u Manáos (po domorodačkom plemenu ) kad je postao administrativni centar Provincije Amazonas (kasnije savezna država ).[ 4]
Teatro AmazonasU periodu od 1890 . do 1920 . prosperirao je na proizvodnji kaučuka iz stabla Hevea brasiliensis. Tad su podignute brojne historicističke palače građevine , kao katedrala i raskošna opera Teatro Amazonas (1896 . renovirana 1987 .-1990 .). Tad su nikle i brojne trgovine u luci.
U to vrijeme Manaus je bio jedan od prvih gradova u Brazilu koji je imao električnu rasvjetu , pa je od 1892 . i sjedište nadbiskupije .[ 4]
Od 1902 je jedna britanska kompanija modernizirala luku, izgradivši carinarnicu , kamenu obalu, skladišta i plutajuće gatove , jer vodostaj na rijeci tokom godine oscilira do 12 metara .
Kad je cijena kaučuka 1920-ih pala na svjetskom tržištu Manaus je zapao u krizu . .
Donekle se oporavio za Drugog svjetskog rata , ali je počeo značajnije napredovati tek nakon 1967 . kad je postao porto franco .[ 4]
Krajem 1970-ih brazilska vlada i privatne firme započeli su eksploatirati velike šume , kako zbog drvene građe tako i zbog povećanja oranica .
Vlada je podigla i veliku ribarsku luku, tad je počeo i veliki transport goveda iz savana gornjeg toka Rijeke Branco , iz koje se doprema i koža za izvoz .[ 4]
Obrazovanje i nauka
Manaus je sjedište Nacionalnog istraživačkog instituta Amazone (osnovan 1954 .), Univerziteta Amazone (1962 .), Geografskog i historijskog instituta Amazone (1917 .) i Salezijanske škole za siročad.[ 4]
Transport i privreda
Manaus je danas najveća luka u unutrašnjosti i glavni logistički centar za čitav gornji sliv Amazone.
Iz luke se izvoze brazilski orasi , meso , kemikalije , naftni derivati i proizvodi elektroindustrije .[ 4]
Grad ima Internacionalni aerodrom Eduardo Gomes (IATA : MAO , ICAO : SBEG )[ 7]
Manaus ima veliko brodogradilište , pivovaru i rafineriju nafte koja se na preradu doprema šlepovima iz Atlantika
On je i snažni industrijski centar prehrambene , elektro i kemijske industrije ,[ 4]
U novije vrijeme je i turizam postao značajan za ekonomiju grada. Njegove atrakcije su uz okolicu, botanički i zoološki vrt , i veliki zabavni park na periferiji - džungla na otvorenom.[ 4]
Izvori
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 „Manaus Municipality in Amazonas” (engleski). City Population. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ 2,0 2,1 2,2 „Manaus in Amazonas” (engleski). City Population. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ „Major Agglomerations of the World” (engleski). City Population. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 „Manaus ” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ „Rio Negro Bridge” (engleski). Bridge Info. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ „História” (portugalski). Prefeitura Manaus. Pristupljeno 16.12.2023 . ↑ „Manaus/Eduardo Gomes International Airport ” (engleski). Skybrary. Pristupljeno 16.12.2023 .
Vanjske veze
