Ljubljansko barje je naziv za najjužniji dio Ljubljanske kotline kojim protiče rijeka Ljubljanica, kraj koji je nekada bio močvara.
Geografske karakteristike
Ono leži udaljeno desetak kilometara od centra Ljubljane, ima površinu od nekih 160 km², dugo je nekih dvadesetak (od Škofljica do Vrhnike) a široko prosječno 6 km.
Za pleistocena na tom prostoru se prostiralo veliko plitko jezero, kog su tokom slijedećih milenija djelomično zatrpale rijeke i potoci svojim nanosima. Velikim melioracijskim radovima od kraja 18. vijeka (Grubarov kanal) i kasnijom izgradnjom kanalizacione mreže isušene su močvare i smanjene poplave. Tako da je to danas rijetko naseljen kraj prošaran malim oranicama i pojasima šumaraka.
Znamenitosti i ekologija
Ljubljansko barje je ekološki vrlo interesantan kraj, spoj Alpi i Dinarida ekosistem u kom živi puno ptica pa je zbog tog 2008. osnovan rezervat prirode Krajinski park Ljubljansko barje, i to na površini od 135 km² koja se prostire preko 7 općina Brzovica, Borovnica, Ig, Log-Dragomer, Škofljica, Vrhnika i Ljubljana.[1]
Prva sistematska arheološka iskapanja u Ljubljanskom barju, provedena su 1875. tad je iskopano nekoliko grupa naselja sojenica iz starijeg brončanog doba (kod Iga, Notranjih Gorica, Blatne Brezovice, Preserja i na užem području Ljubljane). Pored kamenog oruđa najznačajniji deo inventara kulture Ljubljanskog barja je bogato dekorirana keramika (ističu se antropomorfne vaze i glineni ženski idol). Ta keramika ima neke sličnosti sa vučedolskom iz Slavonije i istočnoalpskom iz kasnog neolita.
Ostatci sojenica iz Ljubljanskog barja, uvršteni su 2011. (zajedno sa ostalih 111 alpskih lokacija) na UNESCO-ovu Lista mjesta svjetske baštine u Evropi kao Prahistorijska naselja sojenica oko Alpa.[2]
Izvori
Vanjske veze
