|
Ljubljana
|
Karijera: |
|
Kobilica postavljena: |
1936.
|
Porinut: |
28. jun 1938.[1]
|
U službi od: |
septembar 1939.
|
Sudbina: |
Potopljen 1. april 1943.[1]
|
Glavne karakteristike
|
Deplasman (T): |
1 210 standardni 1 655 puni
|
Dužina: |
98 m
|
Širina: |
9,45 m
|
Gaz: |
3,18 m
|
Pogon: |
3 kotla
|
Snaga: |
40 000 KS
|
Brzina: |
38 čvorova
|
Doplov/samostalnost: |
3000 nm.
|
Posada: |
145 mornara i oficira
|
Naoružanje: |
topovi 4 x 1 - 120 mm/46 Škoda 2 x 2 - 40 mm/56 Bofors mitraljezi 2 × 12,7 mm torpeda 2 x 3 - 550 mm 30 mina 1 klizač dubinskih bombi [1]
|
Oklop: |
145 mm
|
Razarač Ljubljana (kasnije Lubiana), bio je drugi razarač iz takozvane serije razarača zvane Klase Beograd. Njega je po narudžbi Jugoslavenske kraljevske ratne mornarice izgradilo splitsko brodogradilište Jadranska brodogradilišta A.D. (po projektu francuskog brodogradilišta Siege Social Ateliers et Chanties de la Loire iz Nantesa) 28. jun 1938.[1].
Historija
Gradnja i služba u Jugoslavenskoj kraljevskoj ratnoj mornarici
Nakon faze suradnje sa Velikom Britanijom od koje je ranih 1930-ih nabavljen razarač Dubrovnik. Kraljevina Jugoslavija se nakon reobnove Male Antante ponovno zbližila s Francuskom pa je od nje naručila jednu seriju od 3 razarača, manje veličine po uzoru na njihov razarač - L`Adroit. Po ugovoru je prvi brod Beograd izgrađen u Francuskoj, a slijedeće dva Ljubljana i Zagreb u splitskom brodogradilištu Jadranska brodogradilišta A.D. koje su Francuzi osposobili za taj zadatak.[2]
Razarač Ljubljana je zbog havarije potonuo u šibenskoj luci 24. januara 1940. izvađen je 10. jula 1940. i odtegljen u Tivat u Boku kotorsku na popravak gdje su ga zarobili Talijani 17. aprila 1941.[1] za vrijeme kratkotrajnog Aprilskog rata.
Služba u talijanskoj kraljevskoj ratnoj mornarici
U službi talijanske Regia Marina zvao se Lubiana i služio je kao eskortni brod prativši konvoje za Afriku. Na jednom takvom zadatku dok je pratio francuski trgovački brod Charles Le Borgne, se nasukao na hrid, između Rta Bon i Ras Amara (Libija), pa je nakon tog potonuo 1. aprila 1943.[1]
Izvori
Vanjske veze