Behbahan (perz. بهبهان) je grad u pokrajini Huzestan na jugozapadu Irana. Prema popisu stanovništva iz 2006. godine u Behbahanu je živjelo 101.178 ljudi[1].
Geografija
Behbahan je geografski smješten u dolini rijeke Marun[2], oko 170 km jugoistočno od pokrajinskog sjedišta Ahvaza, 100 km istočno od Mahšahera, te 50 km sjeveroistočno od obale Perzijskog zaljeva. Plodna dolina se usporedno s masivom Zagros proteže duljinom od 30-ak km u smjeru sjeverozapad – jugoistok, a poprečna širina joj je najviše 10 km. Područjem oko grada prevladava vruća pustinjska klima (BWh) i temperature se kreću od 0° do 50°C[2].
Historija
Glavni članak: Historija Irana
Behbahan se ne spominje u niti jednom historijskom tekstu prije vladavine Timura odnosno 14. vijeka[2]. Prvotno se razvijao kao ruralno naselje 10-ak km južno od Aradžana, važnog historijskog grada čije se ruševine danas prostiru uz Marun na oko 4,0 km²[2]. Nakon razarajućih mongolskih prodora, Aradžanovi stanovnici naselili su obližnji Behbahan čime započinje njegov urbani razvoj[2]. U dolini oko grada pronađen je niz arheoloških lokaliteta koja se datiraju od posljednjeg perioda Elama nadalje[2]. Za vrijeme vladavine Mozafaradin-šaha oko Behbahana su izgrađeni kanati i kanali za vodoopskrbu[2], a 1949. izgrađen je i veliki tunel za dovod vode iz Maruna koji služi za navodnjavanje[2]. Oko 15 km sjeveroistočno od Behbahana podignuta je i Marunska brana[2].
Kvartovi
Kvartovi starog dijela grada su Masdžid-e Bardi, Pahlavanan, Karvansara, Gačpazan, Šah-Fazl, Sadat, Lab-e Ab, Darviš, Sabzpušan, Tahtkašan, Mohseniha, Memarha, Malahan, Govd-e Čahak, Govd-e Bakal, Mejdan, Horasaniha, Aga Pir Hajdar, Bazar-e Nov, Mahal-e Pir, Ahangarha, Bu-Aliha i Darvišha, a novi kvartovi uključuju Čamanak, Šaher-e Nov, Dul-Fekari, Falaka-je Bid-e Boland i Pol-e Kaem[2].
Ekonomija
Glavni članak: Ekonomija Irana
Tokom 1980-ih godina približno 60% stanovnika Behbahanskog okruga bilo je zaposleno u poljoprivredi, a ostatak od 40% u industrijskom i uslužnom sektoru[2]. U okolici grada postojalo je 45.000 ha poljoprivrednih površina od čega je 15.000 ha navodnjavano[2]. Godišnja proizvodnja 1985. uključivala je 52.500 tona pšenice i ječma, 28.000 tona datulja, 1220 tona riže i 250 tona sezama[2]. Na zapadu okruga aktivna je industrija nafte i prirodnog plina, dok se u samom gradu nalazi velika cementara[2]. Stanovništvo je tradicionalno bavi i proizvodnjom kvalitetnih tepiha koji se u velikim količinama izvoze u Kuvajt i UAE. Izvoz dobara dugo se vremena vršio preko Ahvaza, no izgradnjom prometnica danas se industrijski i poljoprivredni proizvodi uglavnom izvoze preko luka u Bandar-e Dejlamu i Bušeheru[2].
Promet
Glavni članak: Promet Irana
Kroz Behbahan prolaze dvije državne prometnice: cesta 45 koja ga povezuje s Ramhormuzom na sjeverozapadu i lučkim Bandar-e Dejlamom odnosno obalom Perzijskog zaljeva na jugu, te cesta 86 s Omidijom i Ahvazom na sjeverozapadu odnosno Gačsaranom i Širazom na jugoistoku. Manjim lokalnim cestama povezan je i s ruralnim naseljima na sjeveroistoku. Najbliži aerodromi Behbahanu su Bahregan i Mahšaher.
Veze
Izvori
- ↑ 1,0 1,1 (fa)(en) Statistical Centre of Iran (2006.). 2.8. Citis with a population of 100,000 and more. Teheran: Iranian ministry of the Interior.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 (en) Eqtedārī, Aḥmad (15. 12. 1989.). Behbehān, Encyclopædia Iranica. New York: Columbia University.
