PROFILPELAJAR.COM

Święty Konstantyński Order Wojskowy Świętego Jerzego
*Sacro Militare Ordine Costantiniano di San Giorgio*
	; Awers odznaki orderowej
	; Awers insygniów Wielkiego Krzyża
	; Baretka
Ustanowiono	1697
	Multimedia w Wikimedia Commons

Święty Konstantyński Order Wojskowy Świętego Jerzego (wł. Sacro Militare Ordine Costantiniano di San Giorgio) – parmeński order ustanowiony w 1697 przez księcia Franciszka Farnese. Po zjednoczeniu Włoch został zlikwidowany jako odznaczenie państwowe w 1861 roku^[1] i istnieje odtąd jako order domowy dynastii Burbonów: dwóch gałęzi sycylijskich (linii Castro^[2]^[3] oraz linii Kalabria^[4]^[5]) i parmeńskiej^[6], ale jedynie order linii Castro został autoryzowany przez rząd włoski w 1963 i uznanany przez Radę Gospodarczą i Społeczną ONZ w 2011^[2].

Historia

Ustanowiony został jako reaktywacja jednego z najstarszych orderów europejskich, co do którego nazwy i pochodzenia historycy nie są zgodni. Zwany był Orderem Konstantyńskim, Orderem Świętego Konstantyna, Orderem Świętego Jerzego Konstantyńskiego, a także Orderem Świętego Angelusa lub Orderem Złotych Kawalerów, który miał być ustanowiony w 313 roku przez Konstantyna Wielkiego lub 1190 przez Izaaka II Angelosa^[1]^[7].

Podział orderu

Krzyż Wielki na Łańcuchu
Wielka Wstęga
Komandor
Kawaler I Klasy
Kawaler II Klasy^[7]


Kawaler	Komandor	Wielka Wstęga

Złoty Medal Zasługi
Srebrny Medal Zasługi
Brązowy Medal Zasługi^[8]

Medal Zasługi
Złoty	Srebrny	Brązowy

Odznaczeni

Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego.

Z tym tematem związana jest kategoria: Polacy odznaczeni Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego.

Wielcy Mistrzowie

Cesarze rzymscy i ich potomkowie:

42 wielkich mistrzów, 313–1697

Władcy Księstwa Parmy:

43. Franciszek Farnese, 1697–1727
44. Antoni Farnese, 1727–1731
45. Karol Burbon, 1731–1759

Władcy Królestwa Sycylii, od 1816 Królestwa Obojga Sycylii:

46. Ferdynand I Burbon, 1759–1825
47. Franciszek I Burbon, 1825–1830
48. Ferdynand II Burbon, 1830–1859
49. Franciszek II Burbon, 1859–1861

Order domowy pretendentów do tronu Obojga Sycylii:

49. Franciszek Sycylijski, 1861–1894
50. Alfons Sycylijski (hrabia Caserty), 1894–1938
51. Ferdynand Pius Sycylijski (książę Kalabrii), 1938–1960

Linia książąt Castro:

52. Rajner Sycylijski (książę Castro), 1960–1973
53. Ferdynand Maria Sycylijski (książę Castro), 1973–2008
54. Karol Sycylijski (książę Castro), od 2008^[3]

Linia książąt Kalabrii:

Alfons Sycylijski (książę Kalabrii), 1960–1964
Karol Sycylijski (książę Kalabrii), od 1964

Władcy Księstwa Parmy, od 1816^[6]:

Maria Ludwika Austriaczka, 1816–1847
Karol II Parmeński, 1847–1849
Karol III Parmeński, 1849–1854
Robert I Parmeński, 1854–1859

Order domowy pretendentów do tronu Parmy:

Robert I Parmeński, 1859–1907
Henryk I Parmeński, 1907–1939
Józef Parmeński, 1939–1950
Eliasz Parmeński, 1950–1959
Robert II Parmeński, 1959–1974
Ksawery Parmeński, 1974–1977
Karol Hugo Parmeński, 1977–2010
Karol Ksawery Parmeński, od 2010

Przypisy

↑ ^a ^b Robert Werlich: Orders and Decorations of All Nations: Ancient and Modern, Civil and Military. Wyd. 1. Washington: Quaker Press, 1965, s. 189-190. (ang.).
↑ ^a ^b The Sacred Military Constantinian Order of St. George. ordinecostantiniano.it. [dostęp 2015-03-27]. (ang.).
↑ ^a ^b Sacro Militare Ordine Costantiniano di San Giorgio. realcasadiborbone.it. [dostęp 2015-03-27]. (wł.).
↑ The Grand Master of the Constantinian Order. constantinianorder.org. [dostęp 2015-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
↑ Sacred Military Constantinian Order of Saint George. borbone-due-sicilie.org. [dostęp 2015-03-27]. (ang.).
↑ ^a ^b Ordine Costantiniano di San Giorgio. borboneparma.it. [dostęp 2015-03-27]. (wł.).
↑ ^a ^b Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 608.
↑ Medaglie e uniforme. costantinianocampania.it. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-01)].

[rw-1] Robert Werlich: Orders and Decorations of All Nations: Ancient and Modern, Civil and Military. Wyd. 1. Washington: Quaker Press, 1965, s. 189-190. (ang.).

[ksc-2] The Sacred Military Constantinian Order of St. George. ordinecostantiniano.it. [dostęp 2015-03-27]. (ang.).

[rcb-3] Sacro Militare Ordine Costantiniano di San Giorgio. realcasadiborbone.it. [dostęp 2015-03-27]. (wł.).

[ksk-4] The Grand Master of the Constantinian Order. constantinianorder.org. [dostęp 2015-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).

[5] Sacred Military Constantinian Order of Saint George. borbone-due-sicilie.org. [dostęp 2015-03-27]. (ang.).

[bp-6] Ordine Costantiniano di San Giorgio. borboneparma.it. [dostęp 2015-03-27]. (wł.).

[ko-7] Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 608.

[8] Medaglie e uniforme. costantinianocampania.it. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-01)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]