Dzielnica położona jest przy drodze wojewódzkie nr 936. W dzielnicy dominuje budownictwo jednorodzinne. Na jej terenie znajdują się m.in. Zakłady Wód Mineralnych „Zawadzianka”, piekarnia, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Położona w granicach miasta Wodzisławia Śląskiego. Leży w tej części powiatu wodzisławskiego, którego powierzchnia wykazuje dużą różnorodność rzeźby. Obszar Zawady odwadniają 3 strugi, z których jedna przychodzi od strony Kokoszyc, druga od strony Pszowskich Dołów, a trzecia wstępuje na obszar Zawady od południa, od Syrynki. Wszystkie zaś razem łączą się w okolicy dawnego młyna zawadzkiego tworząc strumień pod nazwą Syrynka.
Pod względem formacji geologicznej pod Zawadą zalegają pokłady karbonu, węgla kamiennego, których eksploatację prowadzi kopalnia „Rydułtowy – Anna” w Pszowie. W skład tej dzielnicy wchodzą: dawna miejscowość Zawada i jej przysiółki (kolonie): Wypandów, Zawadzkie Kąty, „Szybik” i „Podlas”.
Rys historyczny dzielnicy Zawada
Ta sekcja od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z XIII wieku. W tym okresie Zawada była częścią dóbr rycerskich Pszów, a ludność Zawady pracowała na folwarku w Pszowie. Pszowskie dominium posiadało w Zawadzie ponad 500 mórg dobrych łąk, role, stawy, lasy. Dominialny charakter wsi wynika z tabel, jakie spisała cesarska komisja szacunkowa dnia 23 maja 1723 r. (tzw. „Bekentnis – Tabellen”). Hr. Wengiersky utrzymywał, że w Zawada nie posiada nic poza 4 gospodarstwami chłopskimi. Były to gospodarstwa: tzw. Deutschmanowiec, Furgutowiec, Halfarowiec i Dawidowiec. Do końca XIX wieku była wsią rolniczą. Dopiero po odkryciu węgla kamiennego zaczęło przybywać warstwy robotniczej. W 1806 r. w Zawadzie odkryto źródła siarczane. W 1884 r. w Zawada miała 240 mieszkańców, w 1936 r. – 1190 mieszkańców. Ludność wsi brała masowy udział w powstaniach śląskich. W plebiscycie mieszkańcy opowiedzieli się za przynależnością do Polski. Zawada miała nauczyciela, którym jako pierwszy był Polak, Jan Gomolla. Był prawą ręką naczelnika gminy, a także rozpatrywał drobne sprawy karne. W 1922 r. pobliskie ziemie wraz z Zawadą wcielono do Polski.
Miejscowa ludność przynależała do parafii w Pszowie. Kaplica w Zawadzie stała już w początkach XVIII wieku. 12 grudnia 1948 poświęcenia kościoła dokonał biskup katowicki Stanisław Adamski. Zbudowany jest w stylu barokowym, na wzgórzu. Do bramy głównej prowadzą od strony ul. Paderewskiego schody o 22 stopniach.
Ochotnicza Straż Pożarna
Ta sekcja od 2013-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Do momentu powstania OSP Zawada nic nie wiadomo o wcześniejszych organizacjach formalnych lub nieformalnych zajmujących się ochroną p-pożarową. OSP Pszów i OSP Rogów istniały znacznie wcześniej niż OSP Zawada więc najprawdopodobniej służyły one pomocą wiosce Zawada.
W latach 1930–1931 naczelnik Józef Thomas organizował każdego roku przymusowe szkolenia przeciwpożarowe, ćwiczenia prowadzili strażacy z OSP Pszów, którzy w tym czasie mieli już ponad dwudziestoletnie doświadczenie w gaszeniu pożarów. Takie szkolenia odbywały się w wielu gminach na terenie Śląska. Thomas otrzymał polecenie służbowe od naczelnika Urzędu Okręgowego aby powołał w Zawadzie straż ogniową, jednostkę powołano do istnienia w 1933 roku. Pierwszym komendantem był Józef Bugla, pełnił on również inne funkcje do czasu wyboru pełnego zarządu. W 1934 roku nowy naczelnik gminny Józef Langer zwołał zebranie wyborcze, na którym wybrano zarząd zawadzkiej straży.
W marcu 2006 roku został powołany zarząd w składzie: prezes Jan Czyżak, wiceprezes Henryk Maks, naczelnik Janusz Rassek, zastępca naczelnika Henryk Rassek, skarbnik Tadeusz Daiczmanek, sekretarz Artur Pytlik, gospodarz Czesław Kurzydym, kronikarz Fryderyk Kamczyk, członek Zarządu Krzysztof Gorzolnik.