Włodzimierz Wołkowicki (pułkownik)

Ten artykuł dotyczy pułkownika kawalerii. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko Włodzimierz Wołkowicki.
Włodzimierz Wołkowicki
Ilustracja
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1881
Kijów

Data i miejsce śmierci

20 września 1939
pod Grodnem

Przebieg służby
Lata służby

1899–1927 i 1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

IV Brygada Kawalerii

Stanowiska

dowódca brygady

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Oficer Orderu Korony (Belgia) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Medal pamiątkowy 300-lecia Domu Romanowych
Multimedia w Wikimedia Commons

Włodzimierz Wołkowicki (ur. 12 sierpnia 1881[a] w Kijowie, zm. 20 września 1939 pod Grodnem) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 12 sierpnia 1881 w Kijowie jako szlachcic ziemi grodzieńskiej, wyznania prawosławnego[3][4]. Jego ojciec Włodzimierz (1852–1909) był oficerem armii rosyjskiej, ostatnio generałem lejtnantem i dowódcą 31 Dywizji Piechoty w Charkowie[2][5]. Matka – księżniczka Matylda (ur. 1857) była córką Władimira Siergiejewicza Kudaszewa i Olgi Nikołajewnej z domu Horvat[6]. Rodzina Wołkowickich posiadała majątek Wólka w powiecie sokólskim[7].

31 sierpnia 1899[b], po ukończeniu siedmiu klas w 1 Moskiewskim Korpusie Kadetów, został przyjęty do Michałowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu[8][2]. 8 maja 1900 został mianowany podoficerem, a 8 maja następnego roku junkrem portepee[2]. 13 sierpnia 1901 został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 9 sierpnia 1900[2]. 16 września 1901 przybył do 11 Brygady Artylerii w Dubnie, a trzy dni później został przydzielony do 3. baterii[2]. Od 6 października 1902 do 17 kwietnia 1903 dowodził brygadowym oddziałem szkolnym[2]. Od 4 czerwca 1903 pełnił obowiązki oficera ewidencyjnego 3. baterii (ros. Дълопроизводител батареи)[2]. 20 sierpnia 1904 przybył do Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu w celu złożenia egzaminu wstępnego[2]. 29 sierpnia tego roku awansował na porucznika ze starszeństwem z 9 sierpnia 1904[2]. 4 października 1904, po złożeniu egzaminu, został przyjęty do akademii w charakterze słuchacza[2]. 18 września 1906, po ukończeniu dwóch klas akademii, wrócił do 11 Brygady Artylerii[2]. 25 listopada 1906 otrzymał przeniesienie, a 21 grudnia przybył do 14 mitawskiego pułku huzarów(inne języki)[2] w Częstochowie. Od 23 grudnia 1906 do 6 stycznia 1908 pełnił obowiązki komendanta szkoły podpraporszczyków[2]. Równocześnie od 1 czerwca 1907 pełnił obowiązki adiutanta pułku[2]. 1 września 1908 awansował na sztabsrotmistrza ze starszeństwem z 9 sierpnia 1908[2]. Od 30 kwietnia do 12 maja 1909 dowodził w zastępstwie 6. szwadronem[2]. 12 października tego roku zdał obowiązki adiutanta pułku[2]. Od 12 października 1909 do 22 października 1911 był słuchaczem kursu w Oficerskiej Szkole Kawalerii w Petersburgu[2]. Po powrocie do pułku został komendantem pułkowego pododdziału szkolnego[2]. 1 października 1913 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1. szwadronu[2]. 14 grudnia 1913 awansował na rotmistrza ze starszeństwem z 9 sierpnia 1912[2].

Na czele 1. szwadronu walczył w czasie I wojny światowej[2]. Razem z nim w szeregach 14 mitawskiego pułku huzarów walczyli jego bracia: Mścisław (ur. 1885)[c][11][12] i Światosław (ur. 1889)[13][14]. Czwarty z braci – Oleg był sztabsrotmistrzem w 20 finlandzkim pułku dragonów[15][16], natomiast piąty – Aleksy, sztabskapitanem w 1 finlandzkim dywizjonie artylerii strzelców, a później kapitanem w 19 dywizjonie możdzierzy lekkich[17][18][d]. 5 marca 1915 został przydzielony do Twerskiej Szkoły Kawalerii na stanowisko instruktora jazdy i wykładowcy taktyki[22]. 20 marca 1916 objął obowiązki oficera do zleceń w sztabie 43 Korpusu Armijnego (etat oficera Sztabu Generalnego)[23]. Od 4 maja 1916 pełnił obowiązki starszego adiutanta 109 Dywizji Piechoty, która wchodziła w skład 43 KA, a od 1 sierpnia tego ponownie w sztabie 43 KA pełnił obowiązki starszego adiutanta[23]. 20 listopada 1916 został zaliczony do Sztabu Generalnego ze starszeństwem z 1 stycznia 1910 i zatwierdzony na stanowisku starszego adiutanta sztabu 43 KA[23]. 1 marca 1917 został wyznaczony na stanowisko pełniącego obowiązki oficera sztabowego w sztabie 43 KA, a 3 października tego roku awansował na podpułkownika[23]. Dwa dni później został zastępcą szefa 2 Biura Sztabu Frontu Północnego[23]. 21 października 1917 został wyznaczony na stanowisko pomocnika szefa oddziału w Zarządzie Generała Kwatermistrza Sztabu Głównodowodzącego armiami Frontu Północnego[24]. 25 lutego 1918 w Pskowie dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do 15 lipca 1918[25]. Po uwolnieniu z niewoli podjął służbę w siłach zbrojnych Państwa Ukraińskiego[26]. W stopniu wojskowego starszyny był członkiem komisji do spraw formowania sotni kozackich[27][28]. 15 grudnia 1918 zrezygnował ze służby na rzecz Hetmanatu[27].

24 lutego 1919 wstąpił do 4 Dywizji Strzelców Polskich i został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa sztabu[29]. 15 lipca 1919 został przydzielony do 4 pułku ułanów w charakterze oficera sztabowego[29][27]. 21 sierpnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika, zaliczony do rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do czynnej służby na czas wojny[30]. Od 15 września tego roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy komendanta Kursu Oficerskiej Szkoły Jazdy w Przemyślu[29][27]. 4 listopada 1919 został wyznaczony na stanowisko komendanta Oficerskiej Szkoły Jazdy w Starej Wsi[29][31]. W pierwszej dekadzie maja 1920, w czasie wojny z bolszewikami, objął funkcję dowódcy 4 pułku strzelców konnych[32][33][34]. Równocześnie pełnił funkcję inspektora jazdy 6 Armii[35]. 25 listopada 1920 objął stanowisko okręgowego inspektora jazdy w Dowództwie Okręgu Generalnego Lublin[36].

Pożegnanie płk. Włodzimierza Wołkowickiego w 16 pułku ułanów Wielkopolskich (1924)

Od 26 marca 1921 był dowódcą 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich w Bydgoszczy[37][38][39][40][41]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 29. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[42]. 28 października tego roku został powołany „do służby Sztabu Generalnego z prawem jednorocznego doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej”[43][44]. 1 czerwca 1924 został mianowany dowódcą IV Brygady Kawalerii w garnizonie Suwałki, pozostając oficerem nadetatowym 16 puł. Obok stopnia wojskowego przysługiwał mu wówczas tytuł „przydzielony do Sztabu Generalnego”[45][46]. W 1926 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z pozostawieniem na dotychczasowych stanowisku[47]. Z dniem 30 września 1927 został przeniesiony w stan spoczynku[48].

W 1928 mieszkał w Suwałkach[49]. Został osadnikiem wojskowym w osadzie Sejwy[50][27]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Suwałki. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[51].

Był żonaty z Zoją (1888–1980), córką Aleksandra Wołkowickiego (zm. 1913), rzeczywistego radcy stanu i wnuczką Wiktora Wołkowickiego (1834–1911), generała artylerii[2][52][53][54]. Dzieci nie mieli[3].

24 lipca 1947 Zofia (Zoja) Wołkowicka, w podaniu do Sądu Grodzkiego w Suwałkach napisała, że „mąż mój, pułkownik w stanie spoczynku Wołkowicki Włodzimierz z chwilą wybuchu wojny we wrześniu 1939 został powołany do służby czynnej i w tym celu udał się do Grodna DOK III. W czasie działań wojennych pod Grodnem zginął dnia 20-go września”[55].

Krzysztof Skłodowski w monografii „Garnizon Suwałki w latach 1921–1939” napisał: „według niepotwierdzonych informacji w drugiej połowie września 1939 [pułkownik Wołkowicki został] aresztowany przez «bandę bolszewicką» w Indurze i wywieziony do Grodna”[27], natomiast Tadeusz Kryska-Karski w pracy „Straty korpusu oficerskiego 1939-1945”, wydanej w 1996 w Londynie podał, że pułkownik Wołkowicki zginął w 1940 w Warszawie[56].

Ordery i odznaczenia

18 września 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[4].

Uwagi

  1. ↑ Data urodzenia „12 sierpnia 1881” podawana przez pułkownika Wołkowickiego m.in. w karcie ewidencyjnej i karcie kwalifikacyjnej[1] jest datą z kalendarza juliańskiego („starego porządku”)[2].
  2. ↑ Wszystkie daty z okresu służby pułkownika Wołkowickiego w armii rosyjskiej są datami „starego porządku”[2].
  3. ↑ Mścisław Wołkowicki (ur. 21 marca 1885) został przyjęty do Wojska Polskiego. W 1924 był rotmistrzem rezerwy 23 pułku ułanów w Wilnie[9]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Grodno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas w grupie oficerów „powyżej 40 roku życia”[10].
  4. ↑ Włodzimierz Wołkowicki miał również trzy siostry: Aleksandrę[19], Olgę[20] i Militynę[21].

Przypisy

  1. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 6, 8.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Послужной список ротмистра 14-го гусарского Митавского полка Волковицкого. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-10-05]. (ros.).
  3. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  4. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-05].
  5. ↑ Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 306.
  6. ↑ Матильдa Владимировнa Волковицкaя. Geni. [dostęp 2023-10-08].
  7. ↑ Kolekcja ↓, s. 62.
  8. ↑ Kolekcja ↓, s. 6, 8.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 646, 696.
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 117, 881.
  11. ↑ Мстислав Владимирович Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  12. ↑ Волковицкий Мстислав Владимирович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2023-10-07].
  13. ↑ Святослав Владимирович Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  14. ↑ Волковицкий Святослав Владимирович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2023-10-07].
  15. ↑ Олег Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  16. ↑ Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Волковицкий Олег. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-10-07]. (ros.).
  17. ↑ Алексей Владимирович Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  18. ↑ Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Волковицкий Алексей. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-10-07]. (ros.).
  19. ↑ Александрa Владимирович Волковицкaя. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  20. ↑ Ольгa Владимирович Волковицкaя. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  21. ↑ Милитинa Владимирович Волковицкaя. Geni. [dostęp 2023-10-07]..
  22. ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 6, 8.
  23. ↑ a b c d e f g h i j k Kolekcja ↓, s. 3.
  24. ↑ Ганин 2009 ↓, s. 471.
  25. ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 10.
  26. ↑ Kolekcja ↓, s. 10.
  27. ↑ a b c d e f Skłodowski 2021 ↓, s. 671.
  28. ↑ Ганин 2009 ↓, s. 188, wg autora na służbie Państwa Ukraińskiego był już 27 czerwca 1918.
  29. ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4, 6, 8.
  30. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, poz. 3156.
  31. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 6, 7.
  32. ↑ Kolekcja ↓, s. 6, 8, tu 2 lub 10 maja.
  33. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 6, 7, tu od 11 czerwca 1920.
  34. ↑ Skłodowski 2021 ↓, s. 671, tu od 8 maja 1920.
  35. ↑ Tuliński 2020 ↓, s. 775.
  36. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 7.
  37. ↑ Kolekcja ↓, s. 67, 79.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 832.
  39. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 259, 954.
  40. ↑ Dmochowski 1934 ↓, s. 45, 55.
  41. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 631, 675.
  42. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 153.
  43. ↑ Kolekcja ↓, s. 75, 78.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 1 listopada 1922, s. 820.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 5 czerwca 1924, s. 310.
  46. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83, 571, 597.
  47. ↑ Kolekcja ↓, s. 26.
  48. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927, s. 215.
  49. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 888.
  50. ↑ Osadnicy wojskowi – lista kompletna. kresy.genealodzy.pl. [dostęp 2015-04-10].
  51. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 892, nie został wykazany jako oficer dyplomowany.
  52. ↑ Зоя Александровна Волковицкая. Geni. [dostęp 2023-10-07].
  53. ↑ Александр Викторович Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07].
  54. ↑ Виктор Михайлович Волковицкий. Geni. [dostęp 2023-10-07].
  55. ↑ Podanie Zofii Wołkowickiej z 24 lipca 1947. Archiwum Państwowe w Suwałkach. [dostęp 2023-10-05].
  56. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-10-05].
  57. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 631.
  58. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 83.
  59. ↑ a b c Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Волковицкий Владимир. Управление Министерства обороны Российской Федерации по увековечению памяти погибших при защите Отечества. [dostęp 2023-10-07]. (ros.).

Bibliografia

Read other articles:

Ender's Shadow

1999 novel by Orson Scott Card Ender's Shadow First editionAuthorOrson Scott CardCover artistLisa FalkensternCountryUnited StatesLanguageEnglishSeriesEnder's Game seriesGenreScience fictionPublisherTor BooksPublication dateSeptember 1999Media typePrint (Hardcover & Paperback)Pages379 (Hardcover)480 (Paperback)ISBN0-312-86860-XOCLC41565235Dewey Decimal813/.54 21LC ClassPS3553.A655 E58 1999Followed byShadow of the Hegemon  Ender's Shadow (1999) is a parallel science...

 

Hati yang Luka

Hati yang LukaAlbum studio karya Betharia SonathaDirilisJuli 1988GenrePopLabelMusica Studio'sProduserSenjaya WijayaKronologi Betharia Sonatha Yang Selalu Kusayang (1986)Yang Selalu KusayangString Module Error: Match not found Hati yang Luka (1988) Tinggal Mimpi (1988)Tinggal MimpiString Module Error: Match not found Hati yang Luka adalah album musik karya Betharia Sonatha yang dirilis pada 1988. Hits singlenya adalah Hati yang Luka, yang mana lagu ini menjadi sangat populer di Indonesia d...

 

Formule di prostaferesi

In trigonometria, le formule di prostaferesi permettono di trasformare somme e differenze di funzioni trigonometriche di due angoli in un prodotto di funzioni trigonometriche. La parola prostaferesi deriva dalla giustapposizione di due parole greche, prosthesis (πρόσθεσις) e aphairesis (ἀφαίρεσις), che significano rispettivamente somma e sottrazione. Le formule di prostaferesi furono definite, nella forma attualmente nota, da Johann Werner agli inizi del XVI secolo, tuttavi...

Aleppo pepper

Dried chili pepper from Syria and Turkey For other uses, see Aleppo (disambiguation). Aleppo pepperAleppo pepper, in its typical processed formSpeciesCapsicum annuumOriginAleppo, SyriaHeat HotScoville scale10,000 SHU The Aleppo pepper (Arabic: فلفل حلبي, ALA-LC: fulful Ḥalabī; Turkish: Halep biberi) is a moderately spicy variety of Capsicum annuum used as a spice, particularly in Turkish, Middle Eastern and Mediterranean cuisine. Also known as the Halaby pepper,[1] its pods...

 

1962 Los Angeles Dodgers season

Major League Baseball team season 1962 Los Angeles DodgersLeagueNational LeagueBallparkDodger StadiumCityLos AngelesOwnersWalter O'Malley, James & Dearie MulveyPresidentWalter O'MalleyGeneral managersBuzzie BavasiManagersWalter AlstonTelevisionKTTV (11)RadioKFIVin Scully, Jerry DoggettKWKWJose Garcia, Jaime Jarrín ← 1961 Seasons 1963 → The 1962 Los Angeles Dodgers season was the fifth for the team in Southern California, and the 73rd for the franchise in the N...

 

ソー (オー＝ド＝セーヌ県)

Sceaux 行政国 フランス地域圏 (Région) イル＝ド＝フランス地域圏県 (département) オー＝ド＝セーヌ県郡 (arrondissement) アントニー郡小郡 (canton) 小郡庁所在地INSEEコード 92071郵便番号 92330市長（任期） フィリップ・ローラン（2008年-2014年）自治体間連合 (fr) メトロポール・デュ・グラン・パリ人口動態人口 19,679人（2007年）人口密度 5466人/km2住民の呼称 Scéens地理座標 北緯48度4...

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom Información generalDesarrollador Nintendo EPDMonolith Soft[1]​Distribuidor NintendoDirector Hidemaro Fujibayashi[2]​Productor Eiji Aonuma[3]​Programador Takuhiro DohtaTakahiro OkudaArtista Satoru TakizawaCompositor Manaka KataokaMaasa MiyoshiMasato OhashiTsukasa UsuiDatos del juegoGénero Acción-aventuraIdiomas inglés, francés, alemán, italiano, neerlandés, español, japonés, coreano, ruso, chino simplificado y chino tradicion...

 

Eternal Flame (song)

1989 song by the Bangles Eternal FlameUS retail cassette singleSingle by the Banglesfrom the album Everything B-side What I Meant to Say Walk Like an Egyptian (extended dance mix) Released1989Recorded1988StudioStudio 55, Ocean Way Recording (Los Angeles, California)GenreSoft rock[1]Length3:56Label CBS Liberation (Australia) Composer(s)Tom KellyLyricist(s) Susanna Hoffs Billy Steinberg Producer(s)Davitt SigersonThe Bangles singles chronology In Your Room (1988) Eternal Flame (1989) Be ...

 

Psilomelan

Beberapa atau seluruh referensi dari artikel ini mungkin tidak dapat dipercaya kebenarannya. Bantulah dengan memberikan referensi yang lebih baik atau dengan memeriksa apakah referensi telah memenuhi syarat sebagai referensi tepercaya. Referensi yang tidak benar dapat dihapus sewaktu-waktu. Psilomelan adalah jenis mineral logam mangan berupa senyawa oksida yang biasanya mengandung logam alkali atau alkali tanah, seperti kalium dan barium.[1] Psilomelan yang sering ditemukan berwarna a...

أضرار بغداد خلال حرب العراق

تعرضت مدينة بغداد لأضرار جسيمة خلال حرب العراق. يبلغ عدد سكان بغداد حوالي 7 ملايين نسمة.[1] بدأت حرب العراق بغزو بقيادة الولايات المتحدة في 20 مارس 2003 مما تسبب في أضرار جسيمة للعاصمة بغداد. استمرت الحرب والأضرار الجانبية لسنوات. في أكتوبر 2003 أجرى فريق مشترك بين الأمم المتح...

 

صربيا

هذه المقالة عن جمهورية صربيا. لتصفح عناوين مشابهة، انظر صربيا (توضيح).   جمهورية صربيا Република Србија Republika Srbija  (صربية) صربياعلم صربيا صربياشعار صربيا صربيا النشيد: النشيد الوطني الصربي الأرض والسكان إحداثيات 43°57′00″N 20°56′00″E / 43.95°N 20.933333333333°E / 43.95; 20.9...

 

WALL-E

2008 film by Andrew Stanton This article is about the animated film. For the title character, see WALL-E (character). For other uses, see WALL-E (disambiguation) and Walle. WALL•ETheatrical release posterDirected byAndrew StantonScreenplay by Andrew Stanton Jim Reardon Story by Andrew Stanton Pete Docter Produced byJim MorrisStarring Ben Burtt Elissa Knight Jeff Garlin Fred Willard John Ratzenberger Kathy Najimy Sigourney Weaver Cinematography Jeremy Lasky Danielle Feinberg Edited byStephen...

Oracle Park

Oracle ParkGénéralitésNoms précédents Pacific Bell Park (2000 - 2003) SBC Park (2004 - 2005) AT&T Park (2006 - 2019)Surnom The Phone Booth, The House that Bonds Built, Mays FieldAdresse 24 Willie Mays Plaza San Francisco, CA 94107Construction et ouvertureDébut de construction 11 décembre 1997Ouverture 31 mars 2000Architecte HOK SportIngénieur Thornton Tomasetti (en)Rénovation Octobre 2019 à juin 2020Coût de construction 357 millions $USDUtilisationClubs résidents Giants de San...

 

L'occhio nel cielo

L'occhio nel cieloTitolo originaleEye in the Sky Altri titoliOcchio nel cielo AutorePhilip K. Dick 1ª ed. originale1957 1ª ed. italiana1959 Genereromanzo Sottogenerefantascienza Lingua originaleinglese Modifica dati su Wikidata · Manuale L'occhio nel cielo o Occhio nel cielo (Eye in the Sky) è un romanzo di fantascienza scritto nel 1957 da Philip K. Dick. Indice 1 Trama 2 Temi ricorrenti 3 Bibliografia 3.1 Bibliografia critica 3.2 Edizioni 4 Collegamenti esterni Trama La storia ...

 

Honda Sonic 150R

Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Honda Sonic 150R – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Honda Sonic 150RProdusenAstra Honda MotorJuga disebutHonda RS150 (Filipina)Perusahaan indukHonda Motor CompanyTahun Produksi2015-sekar...

مرشح تمرير النطاق

عرض النطاق مقاسا عند نقاط نصف القدرة (التكبير -3 dB, √2/2، أي حوالي 0.707 نسبة إلى الذروة) مثال لمرشح تمرير النطاق في وسط معقد مخطط يبين مرشح تمرير النطاق على شكل كيلوري. مرشح تمرير النطاق أو مرشح تمرير النطاق[1] (بالإنجليزية: bandpass filter)‏ عبارة عن جهاز لتمرير الترددات في نطاق معي...

 

Lancer du poids

Lancer du poids L'heptathlète Shannon Verster en lancer de poids. Caractéristiques Catégorie Lancers Genre M/F Apparition JO Hommes : 1896 Femmes : 1948 Records masculins Record du monde 23,56 m :Ryan Crouser (2023) Record du monde en salle 22,82 m :Ryan Crouser (2021) Record olympique 23,30 m : Ryan Crouser (2021) Records féminins Record du monde 22,63 m : Natalya Lisovskaya (1987) Record du monde en salle 22,50 m : Helena Fibi...

 

Ego death

Complete loss of subjective self-identity For other uses, see Ego death (disambiguation). Part of a series onSpirituality Outline Religion History Timeline Traditional Elite religion Jewish Merkabah Kabbalah Hasidism Christian Catholic Mysticism Sufism Folk religion Modern Buddhist modernism New religious movement Secular spirituality Spiritual but not religious Syncretism Spiritual experience Lived religion Mystical experience Oceanic feeling Religious experience Religious ecstasy Spiritual ...

List of taluks of Karnataka

This article needs to be updated. Please help update this article to reflect recent events or newly available information. (June 2019) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: List of taluks of Karnataka – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2020) (Learn how and when to remove this m...

 

Mustafa IV

Mustafa IVSultano dell'Impero ottomanoIn carica29 maggio 1807 –28 luglio 1808 PredecessoreSelim III SuccessoreMahmud II TrattamentoPadiscià Altri titoliCaliffo dell'IslamAmir al-Mu'mininCustode delle due Sacre MoscheeQaysar-ı Rum (Cesare dei Romei) NascitaIstanbul, 8 settembre 1779 MorteIstanbul, 17 novembre 1808 (29 anni) Luogo di sepolturaMausoleo di Abdül Hamid I, Istanbul DinastiaOttomana PadreAbdül Hamid I MadreAyşe Sineperver Sultan ConsorteŞevkinür KadınPeykid...