Wieża Ta' Ġawhar (malt. It-Torri ta' Ġawhar, ang. Ta' Ġawhar Tower) – okrągła punicko-rzymska wieża w Safi na Malcie. Wieża jest najlepiej zachowaną z sześciu punicko-rzymskich wież na Malcie, o przybliżonej wysokości siedmiu warstw bloków kamiennych. Wieża zbudowana została prawdopodobnie podczas wojen punickich, jej użytkowanie kontynuowane było w okresie rzymskim, aż do zniszczenia jej w III wieku n.e.
Opis wieży
Na głównej wyspie Malta przetrwało, w różnym stopniu zachowania, sześć okrągłych wież[1]. Prawdopodobnie jest to konstrukcja punicka, wydaje się, że została zbudowana w okresie niepokojów związanych z wojnami punickimi w III i II wieku p.n.e[1].
Pozostałości wieży Ta' Ġawhar zawierają dolne siedem warstw bloków kamiennych murów wieży[2]. Jest wybudowana z dużych ciosanych bloków kamiennych, typowych dla architektury punickiej[2]. Ściany na poziomie fundamentu są grube na 3 metry, zaś całkowita średnica wieży wynosi 14–16 metrów[3]. Wieża posiada też prostokątną cysternę, przylegającą do niej[2].
Wieża Ta' Ġawhar została odkopana przez Davida Trumpa w latach sześćdziesiątych XX wieku[2]. Znaleziska zawierają dwa brązowe wiaderka, obuch siekiery o dwóch ostrzach, kolczyk ze złotego drutu, oraz zwęgloną bułkę zasypaną w następstwie pożaru budynku[1]. Znalezione zostały też dwie monety: jedna, datowana na 35 rok n.e., została wybita na Malcie, z napisem Arruntanus Balbus, druga to moneta z III wieku n.e., przedstawiająca rzymskiego cesarza Klaudiusza II Gockiego[2]. Trump określił datę zniszczenia wieży na koniec III wieku, oraz sugerował połączenie tego z najazdem Herulów w roku 269[4].
Wieża zaliczona jest przez Malta Environment and Planning Authority do zabytków narodowych 1. klasy, jest również umieszczona na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands[2].
Zobacz też
Przypisy
