Według danych na 2016 Wieszczyna była zamieszkana przez 23 osoby[2].
Geografia
Osada położona jest w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 1,75 km od Dębowca i 650 m od granicy z Czechami, w północno-wschodniej części Gór Opawskich, na ziemi prudnickiej. Miejscowość leży na terenie Parku Krajobrazowego Gór Opawskich, u podnóża Długoty, najwyższego szczytu powiatu prudnickiego. Wieś położona jest w zachodniej części Lasu Prudnickiego. Przez wieś przepływa potok Moszczaniecki – dopływ Zameckiego Potoku spod góry Święty Roch. Leży na wysokości 330 m n.p.m.
Do 1945 miejscowość nosiła niemiecką nazwę Neudeck, którą tłumaczy się na Nowy Zakątek[6]. 15 grudnia 1949 r. nadano miejscowości, wówczas administracyjnie związanej z Dębowcem i Pokrzywną, polską nazwę Wieszczyna[7]. Następnie otrzymała ona nazwę Nowa Wieś, jednak z czasem przywrócono nazwę Wieszczyna[8]. W opracowanej w 1971 przez Powiatowy Inspektorat Statystyczny w Prudniku Statystycznej charakterystyce miejscowości w gromadach powiatu prudnickiego, miejscowość została wymieniona pod nazwami Wieszczyna i Nowa Wieś[9].
Miejscowość nadal popularnie nazywana jest przez lokalną ludność Nowa Wieś, przez co wśród odwiedzających i w niektórych publikacjach turystycznych bywa mylona z Nową Wsią Prudnicką koło Białej[10][11][12]. Nazwa Wieszczyna związana jest z nazwą pospolitą „wieszczek”, oznaczającą człowieka przepowiadającego przyszłość (czarodziej, wróżbita), bądź ze słowem „wieść”. Ma od niej wywodzić się nazwisko Wieszczan[13].
Historia
Z 1551 pochodzi wzmianka o urzędzie celnym w Wieszczynie przy drodze handlowej z Wrocławia w kierunku Ołomuńca. Położony był na przecięciu drogi z Prudnika z głównym traktem[14]. W 1562 Rada Miejska Prudnika wzięła Wieszczynę w zastaw, a w 1597 nabyła ją na własność[15].
Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego prudnickiego w Monarchii Habsburgów[16]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[17]. W XIX wieku w Wieszczynie funkcjonował urząd celny na granicy Prus i Austrii. Prowadziła tędy droga z Jindřichova do Wrocławia[18]. Znajdowała się tu pustelnia. W 1875 na zachód od Wieszczyny przeprowadzono transgraniczną linię kolejową[14]. Dębowiec, Wieszczyna i Pokrzywna posiadały wspólną pieczęć, która przedstawiała w polu literę W, napis: GEM: SIG: / NEUSTAEDT: CREIS, a w otoku napis: EICHHÄUSEL-NEUDECK · U: WILSCHGRUND (pol.Dębowiec, Wieszczyna, Pokrzywna / Powiat Prudnicki)[19].
Na początku XX wieku rodzina Fränklów wybudowała w miejscowości sanatorium dla dzieci pracowników ich fabryki włókienniczej (późniejszy „Frotex”). Był to pierwszy zakładowy dom wypoczynkowy w okolicy Prudnika. W latach 30. XX wieku został rozbudowany[20]. Rodzina Barnert w gospodarstwie rolnym założyła gospodę obsługującą turystów, która pełniła publiczną rolę w życiu całej wsi. Zabudowania gospody składały się z głównego budynku z laubą i dwóch budynków gospodarczych, na zapleczu znajdował się ogród z ławami dla klientów. W latach 20. i 30. XX wieku jej właścicielem był Max Barnert, który w 1939 pełnił funkcję przewodniczącego lokalnej grupy rolników z Wieszczyny, Dębowca i Pokrzywnej[14]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Wieszczyna znalazła się po stronie zachodniej, poza terenem plebiscytowym[21].
Podczas II wojny światowej, w okresie walk w rejonie Prudnika w marcu 1945, Armii Czerwonej trzykrotnie nie udało się zająć Wieszczyny[22][23][24], natomiast niemieckie bataliony prowadziły bezskuteczne kontrataki z Wieszczyny na Dębowiec[25]. Dopiero w nocy z 7 na 8 maja Rosjanie z 1024 Pułku Strzeleckiego zdołali przebić się przez Wieszczynę[24]. Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[26]. Wówczas w Wieszczynie została osiedlona część polskich repatriantów z Kresów Wschodnich. Niemieckojęzyczna ludność została wysiedlona na zachód.
Jako integralna część Dębowca, w latach 1945–1950 Wieszczyna należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 należała do gminy Moszczanka, a w latach 1954–1972 do gromady Moszczanka[27]. W spisie gromad i miejscowości w powiecie prudnickim na dzień 1 stycznia 1953 wymieniono Wieszczynę jako przysiółek Dębowca pod nazwą Nowa Wieś[28]. W 1966 w przysiółku mieszkało 31 osób[29].
W czasach PRL-u w dawnym domu wypoczynkowym zakładów Fränkla funkcjonował dom wczasowy, a następnie utworzono tu prewentorium, mające związek z działalnością ośrodka „Aleksandrówka” w Jarnołtówku[20]. Dawny urząd celny został przebudowany na szkołę przysanatoryjną[30]. Gmina Prudnik odkupiła budynek prewentorium od urzędu marszałkowskiego w 2007, a w 2012 oddała do użytku wyremontowany obiekt. Utworzono w nim schronisko młodzieżowe „U Króla Gór Opawskich”, które było filią Schroniska „Dąbrówka” w Prudniku[20]. W okresie obostrzeń granicznych, na transgranicznej linii kolejowej koło Wieszczyny znajdowała się rampa kolejowa z reflektorem, z której żołnierze WOP sprawdzali przejeżdżające pociągi. W marcu 1951 w tymże miejscu granicę przekroczyli żołnierze ze strażnicy w Pokrzywnej podczas największej lądowej ucieczki polskich żołnierzy na Zachód. Rampę rozebrano w 2007, zachował się pobliski budynek[14]. Podczas powodzi tysiąclecia, 7 lipca 1997 zalany został dom w Wieszczynie, zapadła decyzja o ewakuacji mieszkańców[31].
W listopadzie 2022 radni gminy Prudnik przyjęli uchwałę w sprawie wszczęcia procedury zmiany statusu Wieszczyny z przysiółka Dębowca na osadę w sołectwie Dębowiec[32]. Powodem decyzji była powtarzająca się numeracja posesji w Dębowcu i Wieszczynie[33]. 22 grudnia 2023 Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przyjął rozporządzenie nadające Wieszczynie status osady z dniem 1 stycznia 2024[34].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisana jest[36]:
kaplica przydrożna, z XIX w., księga rejestru nr 489/58 z dnia 15.10.1958
Transport
Transport drogowy
Do Wieszczyny można dojechać z Prudnika przez Dębowiec, a także drogą z Pokrzywnej. Wieszczyna posiada połączenia autobusowe z Prudnikiem. W miejscowości znajduje się jeden przystanek autobusowy – przy głównej drodze[37]. W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajduje się droga powiatowa nr 1616O relacji Prudnik – Chocim – Dębowiec – Wieszczyna – Pokrzywna[38].
Wieszczyna jest jedną z najczęściej odwiedzanych miejscowości w Górach Opawskich. Rozciąga się stąd panorama na masyw Biskupiej Kopy (890 m n.p.m.). Miejscowe walory krajobrazowe i przyrodnicze sprawiły, że już w XIX wieku wybierali się tu turyści.
W miejscowości znajdowała się filia „U Króla Gór Opawskich” Szkolnego Schroniska Młodzieżowego „Dąbrówka” w Prudniku. Schronisko było placówką oświatową całoroczną, której głównym celem był rozwój turystyki jako aktywnej formy wypoczynku wśród młodzieży szkolnej. W październiku 2021 obiekt został przeznaczony do dzierżawy[41]. W styczniu 2023 w budynku dawnego schroniska otworzono hotel i restaurację „Wieszczynówka”[42]. W 2020 w Wieszczynie powstał prywatny ośrodek wypoczynkowy „Kantadaj Village Domki Prestige”, w ramach którego zbudowano kompleks drewnianych domków wypoczynkowych, saunę i rozkładany basen[43].
Wieszczyna oferuje rozległe widoki Masywu Biskupiej i Srebrnej Kopy. Na południowym skraju wsi znajdują się stawy rybne. W celu podniesienia atrakcyjności turystycznej Wieszczyny wybudowano tu wieżę widokową oraz drogę do pobliskiego czeskiego Jindřichova. W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne „Leśny Wypoczynek”[44].
13 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Wieszczynę prowadziła trasa „Dzień Czeski”[45].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑MaciejM.DobrzańskiMaciejM., Wieszczyna będzie osadą [online], Prudnik24, 8 października 2022 [dostęp 2022-12-30](pol.).
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedziby władz gminy (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799).
↑Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN1231-904X.
↑Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
↑PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08].
Bibliografia
Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.