PROFILPELAJAR.COM

Wiaczesław Płatonow
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1939 ; Puszkin
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 2005 ; Petersburg
Kariera seniorska
1954–1957	SKIF Leningrad
1957–1965	SKA Leningrad
1965–1971	Spartak Leningrad
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1967–1971	Spartak Leningrad (grający trener)
1971–1975	ZSRR U-21
1975–1977	Kadissiya
1977–1989	Awtomobilist Leningrad
1977–1985	ZSRR
1989–1990	Raision Loimu
1990–1992	ZSRR
1992–1995	Raision Loimu
1992–1995	Finlandia
1995–2005	Awtomobilist Petersburg
1996–1997	Rosja
	Odznaczenia

Wiaczesław Aleksiejewicz Płatonow (ur. 21 stycznia 1939 w Puszkinie, zm. 26 grudnia 2005 w Petersburgu) – rosyjski siatkarz, trener. Zasłużony Trener ZSRR (1978) i Rosji (1972). Członek KPZR-u^[1].

Kariera zawodnicza

Wiaczesław Płatonow karierę zawodniczą rozpoczął w 1954 roku w SKIF Leningrad, skąd w 1957 roku przeszedł do SKA Leningrad. W 1965 roku został zawodnikiem Spartaka Leningrad, gdzie w 1971 roku zakończył zawodniczą karierę. W 1959 roku z drużyną Leningradu został mistrzem ZSRR, a w 1961 roku ukończył studia na Wydziale Wychowania Fizycznego i Sportu Leningradzkiego Instytutu Pedagogicznego.

Kariera trenerska

Wiaczesław Płatonow jeszcze w czasie kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską w Spartaku Leningrad, w którym pracował do 1971 roku. Następnie został trenerem reprezentacji ZSRR juniorów, z którym trzykrotnie zdobył mistrzostwo Europy juniorów (1971, 1973, 1975). W latach 1975–1977 trenował kuwejcki klub Kadissiya.

W latach 1977–1985 oraz 1990–1992 był selekcjonerem reprezentacji ZSRR, z którą odnosił największe sukcesy w historii radzieckiej siatkówki. W 1980 roku jego drużyna na igrzyska Moskwa 1980 zdobyła złoto olimpijskie. Dwukrotnie z reprezentacją sięgnął po tytuł mistrza świata (1978, 1982, brąz - 1990), sześciokrotnie mistrzostwo Europy (1977, 1979, 1981, 1983, 1985, 1991, w czterech pierwszych edycjach pokonując w finale reprezentację Polski) oraz trzykrotnie sięgnął po Puchar Świata (1977, 1981, 1991).

W latach 1977–1989 trenował również Awtomobilist Leningrad, który pod jego wodzą 10-krotnie zdobywał medale mistrzostw ZSRR (srebro – 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, brąz – 1985, 1987, 1988, 1989) – dwukrotnie sięgnął po Puchar ZSRR (1983, 1989), dwukrotnie po Puchar Europy (1982, 1983), dwukrotnie po Puchar CEV (1988, 1989).

W latach 1989–1990 oraz 1992–1995 trenował fiński Raision Loimu, z którym w 1990 roku zdobył mistrzostwo Finlandii. W latach 1992–1995 był selekcjonerem reprezentacji Finlandii, z którą zajął 5. miejsce w Lidze Światowej 1993.

W latach 1996–1997 był trenerem reprezentacji Rosji, która pod jego wodzą dwukrotnie zdobyła brązowy medal w Lidze Światowej (1996, 1997), a także startowała na igrzyskach olimpijskich 1996 w Atlancie (4. miejsce) oraz na mistrzostwach Europy 1997 (5. miejsce).

Od 1995 roku do śmierci był trenerem Awtomobilistu Petersburg, który w tym czasie nie nawiązał już do sukcesów drużyny z lat 80. (zajmował miejsca w środku tabeli w Rosyjskiej Superlidze).

Wiaczesław Płatonow kilkakrotnie był wybierany siatkarskim Trenerem Roku. W 2001 roku wraz z Yasutaką Matsudairą został wybrany najlepszym siatkarskim trenerem XXI wieku. W 2002 roku obok Tomasza Wójtowicza i Lang Ping, został uroczyście wprowadzony do Volleyball Hall of Fame, czyli Panteonu Sław Siatkówki w kolebce tej dyscypliny, w amerykańskiej miejscowości Holyoke w stanie Massachusetts.

Wiaczesław Płatonow zmarł po długiej chorobie w nocy z 25 na 26 grudnia 2005 roku. Został pochowany 29 grudnia 2005 roku na cmentarzu św. Mikołaja w Ławrze Aleksandra Newskiego w Petersburgu.

Największe sukcesy

Zawodnicze

Mistrzostwa ZSRR:
- 1959 (z Leningradem)

Trenerskie

Igrzyska Olimpijskie:
- 1980 (z ZSRR)
Liga Światowa:
- 1996, 1997 (z Rosją)
Mistrzostwa Świata:
- 1978, 1982 (z ZSRR)
- 1990 (z ZSRR)
Mistrzostwa Europy:
- 1977, 1979, 1981, 1983, 1985, 1991 (z ZSRR)
Młodzieżowe Mistrzostwa Europy:
- 1971, 1973, 1975 (z ZSRR U-21)
Puchar Świata:
- 1977, 1981, 1991 (z ZSRR)
Mistrzostwa ZSRR:
- 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982 (z Awtomobilistem Leningrad)
- 1985, 1987, 1988, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)
Puchar ZSRR:
- 1983, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)
Mistrzostwa Finlandii:
- 1990 (z Raision Loimu)
- 1993, 1994 (z Raision Loimu)
Puchar Europy Mistrzów Krajowych:
- 1982, 1983 (z Awtomobilistem Leningrad)
- 1981 (z Awtomobilistem Leningrad)
Puchar CEV:
- 1988, 1989 (z Awtomobilistem Leningrad)