Walery Kujawski

Walery Kujawski
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1929
Kraśniczyn

Data i miejsce śmierci

19 listopada 2012
Warszawa

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, inżynier mechanik, wojskowy

Alma Mater

Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego

Stanowisko

zastępca komendanta-rektora WAT (1973–1974), wiceminister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (1974–1980)

Partia

Polska Partia Robotnicza, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Grób Walerego Kujawskiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Walery Roman Kujawski (ur. 29 września 1929 w Kraśniczynie[1], zm. 19 listopada 2012[2][3] w Warszawie[4]) – polski działacz państwowy, inżynier mechanik oraz wojskowy w stopniu pułkownika. Zastępca komendanta-rektora Wojskowej Akademii Technicznej (1973–1974), podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1974–1980).

Życiorys

Syn Kazimierza i Marii. Ukończył gimnazjum ogólnokształcące w Krasnymstawie (1947) i liceum dla pracujących w Zabrzu (1950). W 1947 został instruktorem powiatowym w Związku Walki Młodych w Zabrzu, następnie od 1948 do 1950 pracował jako kreślarz i konstruktor Biurze Projektowania Urządzeń Przemysłu Hutniczego w Zabrzu i Gliwicach. W 1950 rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, następnie przeniósł się na Wydział Wojsk Inżynieryjnych Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika (1954) i magistra inżyniera mechanika (1956). W 1957 został starszym wykładowcą w Katedrze Maszyn Inżynieryjnych WAT. W 1961 rozpoczął aspiranturę na Wojskowej Akademii Inżynieryjnej im. W.W. Kujbyszewa w Moskwie, gdzie w 1963 doktoryzował się. W 1971 uzyskał powołany na stanowisko docenta, zajmował stanowiska szefa Oddziału Naukowego (1967–1973) oraz zastępcy komendanta rektora WAT ds. naukowych (1973–1974)[1]. Uzyskał także stopień pułkownika, w 1991 przeszedł w stan spoczynku[3][5].

Od sierpnia 1948 działacz Polskiej Partii Robotniczej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pełnił funkcję sekretarza Komitetu Uczelnianego przy WAT (1967). Od grudnia 1974 do maja 1980 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, równocześnie w 1980 przewodniczył Radzie ds. Gospodarstwa Aparaturą Badawczą[6]. W latach 1980–1981 zastępca dyrektora Szefostwa Badań i Rozwoju Techniki Wojskowej Ministerstwa Obrony Narodowej, następnie do 1986 dyrektor generalny Ministerstwa Górnictwa i Energetyki[7]. W latach 1987–1991 dyrektor Instytutu Maszyn Roboczych WAT[8]. W 1991 został prezesem i szefem rady nadzorczej spółki Awat, zajmującej się komercjalizacją wynalazków tworzonych na macierzystej uczelni. Był założycielem Stowarzyszenia Przyjaciół Wojskowej Akademii Technicznej[5].

23 listopada 2012 pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach z udziałem kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Był żonaty, miał syna i córkę[5].

Wyróżnienia

Wyróżniony m.in. Złotym Medalem za zasługi dla Wojskowej Akademii Technicznej[5].

Przypisy

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-10-15].
  2. Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2024-10-15].
  3. a b Nekrolog. wyborcza.pl, 21 listopada 2012. [dostęp 2024-10-15].
  4. Dane z rejestru spadkowego. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2024-10-12].
  5. a b c d Wspomnienie o płk. Walerym Kujawskim. „Głos Akademicki Wojskowej Akademii Technicznej”. 1 (202), s. 17, styczeń 2013. ISSN 1507-9988. 
  6. Kochański 2022 ↓, s. 258.
  7. Kochański 2022 ↓, s. 243.
  8. Historia Instytutu Maszyn Roboczych. irkm.wim.wat.edu.pl. [dostęp 2024-10-15].

Bibliografia