Turandot – polski monofoniczny radioodbiornik średniej klasy[2] produkowany w Zakładach Radiowych im. Marcina Kasprzaka w Warszawie. Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich, krótkich i UKF. Posiada 8 obwodów strojonych (9 dla UKF), wbudowaną antenę ferrytową, pojemnościową i dipolową, regulatory barwy tonów (klawiszowe i dwa obrotowe), oraz gniazda antenowe, gramofonowo-magnetofonowe i głośnikowe. Układ odbiornika (superheterodynowy), zmontowany jest na płytce drukowanej. Elementami aktywnymi jest 6 lamp elektronowych nowalowych (ECC 85 – głowica UKF, ECH 81 – heterodyna i mieszacz dla zakresów fal DSK, EBF 89 – wzmacniacz p.cz. dla toru AM i FM oraz detektor w torze AM i ARW w torze AM i FM, ECC 83 – wzmacniacz napięciowy m.cz., EL 84 – wzmacniacz mocy m.cz. i EM 80 – elektronowy wskaźnik dostrojenia). Układ elektroniczny zawiera również 2 diody germanowe (DOG 53 – detektor stosunkowy FM) i prostownik selenowy mostkowy (SPS-6B-250/100)[2]. Transformator sieciowy jak w radioodbiorniku Wirtuoz[3].
Głowica UKF jest typu znormalizowanego o symetrycznych obwodach wejściowych dla anteny o impedancji 300 omów i z heterodyną w układzie generatora Meissnera[2]. W obudowie zamontowano dwa głośniki[2].
Przypisy
- ↑ Radioodbiornik „Turandot” w: Radioamator i Krótkofalowiec 4/1966
- ↑ a b c d Odbiornik AM/FM „Turandot”, [w:] KazimierzK. Lewiński KazimierzK., AnnaA. Lewińska AnnaA., Naprawa i strojenie odbiorników radiowych, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, maj 1969, s. 220–226 , Wydanie trzecie rozszerzone i unowocześnione, nakład 20000+180 egz.
- ↑ Stare Radio | ZRK, Turandot [online], www.oldradio.pl [dostęp 2024-12-19] .
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Radioodbiornik TURANDOT. „Radioamator i Krótkofalowiec”, s. 89, 4 1966.
Radioodbiorniki produkowane w Polsce (1945–1989)
