Koliber MOT-601 – został zaprezentowany w lutym 1961 r. na I Krajowej Wystawie Podzespołów Radiowych w Warszawie[1]. Został wyprodukowany w Zakładach Radiowych Eltra w Bydgoszczy i był ulepszoną wersją odbiornika Eltra. Najpoważniejszą różnicą konstrukcyjną było zastosowanie wyjściowego wzmacniacza przeciwsobnego. Wszystkie tranzystory były importowane.
Koliber 3 MOT-633 – różnił się od Kolibra 2 zastosowaniem polskich tranzystorów we wszystkich stopniach odbiornika i zastosowaniem kaskody na dwóch tranzystorach w pierwszym stopniu wzmacniacza pośredniej częstotliwości. Odbiornik został wyposażony w gniazdo słuchawek i gniazdo do przystawki zegarowej PZ611, umożliwiającej wyłączenie odbiornika[2].
Około roku 1967 Kolibry zaczęto zastępować odbiornikiem Sylwia, będącym uproszczoną (bez stopnia kaskodowego) wersją Kolibra 3, budowaną na tej samej płytce drukowanej.
Poszczególne wersje nie różniły się znacząco pod względem parametrów użytkowych i technicznych. Kolibry występowały w różnych odmianach i kolorach obudowy.
Podstawowe parametry i właściwości
Tranzystory:
firmy Philips: OC44, 2 × OC45, OC71, 2 × OC72, niekiedy inny zestaw tranzystorów Koliber 2: w.cz. importowane (OC170 i 2 × OC169 lub 3 × SFT319), m.cz. krajowe: TG5, 2 × TG50. Koliber 3: TG40, 2 × TG39, TG37, TG5, 2 × TG50.
↑ abcKoliber 3. W: Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, październik 1971, s. 170, kol. lewa, seria: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich.
Bibliografia
W. Trusz, J. Trusz, Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony – Opisy i dane techniczne, WKiŁ, 1969
Koliber 3. W: Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, październik 1971, s. 170, kol. lewa, seria: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich.