Eltra MOT-59 (skrót MOT oznaczał Miniaturowy Odbiornik Tranzystorowy) – pierwszy polski radioodbiornik tranzystorowy. Był pierwszym odbiornikiem zmontowanym na płytce drukowanej i pierwszym odbiornikiem wytwarzanym w bydgoskiej „Eltrze”, która dotychczas produkowała podzespoły stykowe.
Zaprojektowany został w 1958 przez zespół pod kierownictwem inż. Romana Paluchowskiego w ZWE „Eltra”. Egzemplarz prototypowy pokazano w roku 1959 na Targach Poznańskich. Model produkowano przez rok, wyprodukowano kilkaset sztuk. W związku z powstaniem tego odbiornika zakłady „OMIG” zaczęły wytwarzać miniaturowe oporniki i kondensatory, a „TONSIL” – miniaturowy głośnik. Tranzystory pochodziły z importu (początkowo z firmy Telefunken, a później Philips).
zasilanie: 6 V – 4 ogniwa S-14 lub 5 akumulatorów KN1
elementy regulacyjne:
potencjometr siły głosu z wyłącznikiem na górnej płaszczyźnie
przełącznik zakresów na górnej płaszczyźnie
duże pokrętło strojenia na płycie czołowej
wymiary: 160×90×38 mm, ciężar ok. 0,53 kg
Jest to odbiornik superheterodynowy z układem ARW. Na falach średnich można było wybierać stacje, a na długich odbierał tylko jedną stację lokalną. Przeważnie była to Warszawa I, ale można było przystosować odbiornik do odbioru innej stacji długofalowej. Moc wyjściowa odbiornika wynosiła 0,03 W, a baterie wystarczały na ok. 40 godzin pracy.
