Owocniki klapowane, kuliste, nieregularnie kępiaste, fałdzisto powyginane, kryzowate, często przypominające zwoje mózgowe, szeroko przyrośnięte do podstawy. Grzyby tremelloidalne o konsystencji przejściowo miękkawo-galaretowatej, rzadko z twardym miąższem, po zaschnięciu stają się rogowate. Cała powierzchnia pokryta hymenium. Trzęsak listkowaty (Tremella foliacea) może mieć nawet 20 cm średnicy, ale większość tych grzybów jest raczej mała (kilka cm). Grzybnia w stanie wilgotnym jest błyszcząca i gładka[2].
Charakterystyczna jest zdolność trzęsaków do kurczenia się podczas wysychania i ponownego pęcznienia przy dostatecznej wilgotności. Niektóre gatunki w ogóle nie wytwarzają owocników, lecz występują w owocnikach innych grzybów w postaci strzępek grzybni i podstawek. Dzięki jaskrawym kolorom łatwo te grzyby rozpoznać[2].
Powodują białą zgniliznę drewna. Głównie spotyka się je na martwym drewnie drzew liściastych (np. buka, klonu, brzozy, czeremchy), ale także na iglastych. Mogą także pasożytować na innych grzybach (np. trzęsak mózgowaty (Tremella encephala) jest pasożytem grzybni skórnika krwawiącego (Stereum sanguinolentum), z którym współwystępuje na martwym drewnie drzew iglastych – najczęściej na niezbyt grubych gałęziach sosnowych). Owocniki pojawiają się przez cały rok, najczęściej w okresach wilgotnych, na jesieni, w zimie i wiosną[2].
Trzęsaki są nieszkodliwe, jednak uważane są za niejadalne. Nie odznaczają się żadnym smakiem ani zapachem, poza tym ich galaretowata konsystencja nie zachęca do konsumpcji[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tremellaceae, Tremellales, Incertae sedis, Tremellomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę podał K. Zaleski ze współautorami w 1948 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był też jako trzęsidło, móżdżak i kisielec[5].
↑ abcdefE.E.GerhardtE.E., Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2. Brak numerów stron w książce
↑ abPaulP.DiederichPaulP. i inni, Flora of Lichenicolous Fungi. Volume 1 · Basidiomycota, Luksemburg: National Museum of Natural History, 2022, s. 131, ISBN 978-2-919877-26-3.
