Torpedowce typu Python
Torpedowce typu Python – austro-węgierskie torpedowce z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. W latach 1897–1900 w brytyjskiej stoczni Yarrow w Londynie zbudowano cztery okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w latach 1898–1900 i wzięły udział w I wojnie światowej. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier trzy jednostki przyznano Francji, a jedną Wielkiej Brytanii. Wszystkie zostały złomowane w 1920 roku. Projekt i budowaCztery torpedowce typu Python zostały zamówione w Wielkiej Brytanii przez Austro-Węgry, a ich projekt bazował na zbudowanym w 1896 roku w stoczni Yarrow torpedowcu „Viper” (Tb 17)[1]. Wszystkie okręty typu Python zbudowane zostały w stoczni Yarrow w Londynie[2][3]. Budowę okrętów rozpoczęto w latach 1897-1898, zostały zwodowane w latach 1898–1899, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine przyjęto je w latach 1898–1900[2][3].
Dane taktyczno–techniczneOkręty był niewielkimi, przybrzeżnymi torpedowcami[2]. Długość na konstrukcyjnej linii wodnej wynosiła 46,6 metra (45,9 metra między pionami), szerokość 4,6 metra i zanurzenie 2,3 metra[2]. Wyporność standardowa wynosiła 115 ton, zaś pełna 135 ton[2][4][a]. Okręty napędzane były przez maszynę parową potrójnego rozprężania o projektowanej mocy 1800 KM (maksymalnej 2000 KM), do której parę dostarczały dwa kotły Yarrow[2][1]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 24 węzły[2]. Jednostki zabierały zapas 30 ton węgla[1]. Okręty wyposażone były w trzy pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 450 mm umieszczone na pokładzie[2][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działka pokładowe kal. 47 mm L/33 Hotchkiss[1][2]. Załoga pojedynczego okrętu składała się z 21 oficerów, podoficerów i marynarzy[2][3]. SłużbaW 1910 roku na podstawie zarządzenia o normalizacji nazw okręty utraciły swoje nazwy, zastąpione numerami 13–16[1]. W 1914 roku Tb 14 przebudowano na tender wodnosamolotów[1][2]. Z powodu rozpadu monarchii habsburskiej 1 listopada 1918 roku na jednostkach opuszczono po raz ostatni banderę KuKK[5]. W wyniku przeprowadzonego w styczniu 1920 roku podziału floty austro-węgierskiej trzy okręty zostały przyznane Francji (Tb 13, Tb 15 i Tb 16), zaś Tb 14 przypadł Wielkiej Brytanii[3][6]. Jednostki zostały złomowane w 1920 roku[2]. UwagiPrzypisyBibliografia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
