Porwanie Sabinek, Dziś wieczór arszenik, czyli komedia z kawą, Wiera Gran, Tango Notturno, Jak się kochają w niższych sferach, Hiszpańska Mucha, I tak Cię kocham, Motyle są wolne, Pamiętnik z Powstania Warszawskiego, Romanse...Romanse..., Testament cnotliwego rozpustnika, Trzy świnki i wilk, Wroniec, Czterdziestka w opałach, Mój dzikus, W obronie jaskiniowca, My brilliant divorce, Piękne panie i panowie, Polska jest najśmieszniejsza, Super Susan, Msza wędrującego, Ta cisza to ja, Wieczór kabaretowy Emiliana Kamińskiego, Czarne Serca, Miś Uszatek, Jaś i Małgosia, Zwierzątka Pana Ezopa, Trzewiki Szczęścia
Siedziba Teatru Kamienica mieści się w zabytkowej kamienicy przy alei „Solidarności” 93, zbudowanej w 1910 roku w stylu secesyjnym, która ocalała w czasie II wojny światowej. Teatr Kamienica ma około 1800 m² powierzchni; znajdują się w nim trzy sceny: Orla, Elitarna i Piwnica Warsza oraz sale restauracyjne[1]. Teatr Kamienica powstał w 2009 roku, działa przy nim Fundacja Atut wspierająca młodych twórców kultury polskiej[2].
Historia teatru
Historia tego teatru sięga lat PRL. W 1988 roku broadwayowski reżyser Joseph Papp odwiedził Warszawę i podczas rozmowy z przyszłym dyrektorem Teatru Kamienica zapytał: „Emilian, czemu nie założysz własnego teatru?”, „W PRL-u?”, „Jak się PRL skończy, to załóż teatr”.
W 2000 roku Emilian Kamiński rozpoczął poszukiwania odpowiedniego miejsca. Przez 5 lat zbierał fundusze i materiały niezbędne do zrealizowania inwestycji. Nad wykończeniem wnętrza teatru pracowały żona dyrektora, Justyna Sieńczyłło, oraz Jolanta Pachowska. 27 marca 2009 roku podczas Międzynarodowego Dnia Teatru oraz w setną rocznicę wybudowania kamienicy odbyło się uroczyste otwarcie Teatru Kamienica. Nazwiska osób, które przyczyniły się do zrealizowania projektu, zostały umieszczone na pamiątkowej tablicy znajdującej się na dziedzińcu kamienicy.
Teatr składa się ze scen: Orla (na ok. 340 widzów), Parter (ok. 120 miejsc), Piwnicy Warsza (która liczy około 80 miejsc), a także bistro – Nasza Warszawa, na ponad 60 osób.
Przy teatrze działa utworzona w 2002 roku Fundacja „Atut”.
Historia kamienicy
Dawny adres kamienicy, wybudowanej w roku 1910, to ul. Leszno 13. Początkowo należała ona do bogatego żydowskiego handlarza skórą, Miszy Roga. W listopadzie 1940 roku znalazła się w granicach warszawskiego getta. W latach 1940–1941 w budynku mieścił się Urząd do Walki z Lichwą i Spekulacją, od adresu kamienicy nazywany przez mieszkańców dzielnicy zamkniętej „Trzynastką”[3]. W sierpniu 1942 roku kamienica wraz z całą południową stroną ulicy została wyłączona z getta.
Budynek został uszkodzony podczas II wojny światowej i częściowo, bo do czwartego piętra odbudowany po roku 1945. Kamienica straciła także oryginalną fasadę.
W miejscu, w którym obecnie znajduje się scena Parter, odnaleziono pozostałości Aron ha-kodesz, czyli szafy ołtarzowej służącej do przechowywania Tory. Budując piwnicę Warsza pod zabetonowanymi gruzami odkryto ponad stuletnie kafelki Villeroy Boch. Tam oraz w obecnych salach restauracyjnych mieściły się piwnice, którymi w czasie powstania Armia Krajowa przerzucała ludność żydowską z getta.
Mała Kamienica
Mała Kamienica jest autorskim programem kulturalno-edukacyjnym Teatru Kamienica skierowanym do młodych widzów.
Program obejmuje m.in. cykl pt. Bajki – twórcze spotkania z wyobraźnią, którego głównym założeniem jest przygotowanie dzieci od najmłodszego wieku do rozumienia i odbierania sztuki, a także edukacja kulturalna i obyczajowa.
Spektakle mają przede wszystkim charakter edukacyjny i interaktywny, opierają się na dramie pedagogicznej i są okazją do rozmów z dziećmi na trudne tematy dotyczące wartości. Dzieci rozwijają także umiejętności nazywania cech charakteru i poznają reguły współżycia z innymi ludźmi.
Działalność społeczno-kulturalna
Teatr Kamienica od początku swojego istnienia wspiera i organizuje samodzielnie liczne akcje dobroczynne. W 2011 i 2012 roku zorganizowane zostały „Dni Uśmiechu” podczas których dzieci z ośrodków opiekuńczych z woj. mazowieckiego odbyły warsztaty teatralne i artystyczne. Łącznie z akcji skorzystało ok. 2500 dzieci.
We współpracy z „Fundacją Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Nie tylko…” prowadzony jest teatr osób z niepełnosprawnością intelektualną bądź ruchową. Przy Teatrze działa koło teatralne osób bezdomnych, które przygotowało spektakl „Bezdomna Pasja”. Dla osób bezdomnych organizowane są spektakle i zajęcia, a także spotkania okolicznościowe takie jak np. Wigilia dla Bezdomnych.
We współpracy z Tramwajami Warszawskimi zorganizowany został cykl warsztatów o bezpieczeństwie ruchu drogowego i nauka pierwszej pomocy. W akcji wzięło udział kilka tysięcy dzieci ze szkół podstawowych w Warszawie.
Poza swoją samodzielnie animowaną działalnością dobroczynną Teatr Kamienica od czterech lat wspiera swoim działaniem Festiwal Teatralny dzieci z zespołem Downa „MAGiK”. Teatr wspiera również fundację Ewy Błaszczyk „A kogo?” mającej na celu pomoc dzieciom po najcięższych urazach mózgu oraz stworzenie kliniki „Budzik” (pierwsza klinika ma powstać przy Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie).
Długoletnim partnerem Teatru Kamienica jest fundacja „Tęczowy Dom”, która działa na rzecz budowy domu dla dzieci z niepełnosprawnością zespoloną. Najpierw poprzez wspieranie idei powstania „Tęczowego Domu”, a po wybudowaniu Teatru Kamienica, także wspierając materialnie fundację poprzez udostępnianie pomieszczeń Teatru pod wydarzenia organizowane na potrzeby fundacji. W 2011 roku, Teatr Kamienica pomagał przy organizacji VIII koncertu charytatywnego „Mikołaj 2011”. W kolejnym roku teatr kontynuował współpracę z fundacją: koncert „Mikołaj 2012, czyli budujemy Tęczowy Dom” odbył się w budynku Teatru Kamienica, który udostępnił fundacji nieodpłatnie budynek oraz wsparł organizację umożliwiając współpracę z aktorami i obsługą techniczną w trakcie koncertu oraz w ramach kampanii 1% z podatku. Koncert pozwolił podziękować darczyńcom wspierającym działalność fundacji oraz pozyskać dodatkowe wsparcie, które w całości zostało przekazane na budowę Centrum Wsparcia dla Osób Niewidomych z Dodatkowymi Niepełnosprawnościami w Wólce Wybranieckiej. Do działalności społecznej należy jeszcze dołączyć akcję „Kwadrans po nieparzystej”, dzięki której artyści – amatorzy mają szansę zaprezentować się szerszej publiczności.
W Teatrze znajduje się również makieta Warszawy z sierpnia 1939 roku. Na miniaturze, która zajmuje ok. 21 m², można obejrzeć Śródmieście tuż przed wybuchem II wojny światowej. W marcu 2013 roku (przy okazji IV urodzin Teatru) przed kasą placówki stanął zabytkowy tramwaj (tzw. berlinka). Oba przedsięwzięcia: makieta i tramwaj mają „przywoływać ducha przedwojennej Warszawy” i upamiętniać dawną świetność stolicy.
Nagrody
Nagroda św. Brata Alberta (12 marca 2012) – za działalność charytatywną na rzecz osób najbardziej potrzebujących oraz za organizację przedstawień teatralnych z udziałem osób niepełnosprawnych.
Nagroda „Osobowość Roku 2011” (20 lutego 2012) – w kategorii „Sukces Roku 2011” – Teatr
Nagroda Ernst&Young (24 listopada 2011) – za odwagę w łączeniu biznesu i sztuki.
Teatr Kamienica, poza działalnością teatralną, słynie z organizacji wydarzeń o charakterze kulturalnym, biznesowym, edukacyjnym oraz towarzyskim. Dzięki nowoczesnemu wyposażeniu na trzech niezależnych scenach i w salach restauracyjnych cyklicznie odbywają się liczne eventy: gale, jubileusze, koncerty, konferencje prasowe, recitale, coctail party i spotkania towarzyskie. Od 2014 w teatrze funkcjonuje Studio Kamienica – profesjonalne studio nagrań.
Spektakle dla dorosłych
Ta sekcja od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
lista nie uwzględnia innych instytucji i obiektów mogących pełnić funkcje teatru: domy kultury, sale widowiskowe, zespoły teatralne bez własnej siedziby