Tadeusz Tołwiński (architekt)

Tadeusz Tołwiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1887
Odessa

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1951
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie (kw. 217-VI-1/3)

Zawód, zajęcie

architekt
urbanista

Tytuł naukowy

Profesor zwyczajny

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Stanowisko

dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej

Rodzice

Mikołaj Tołwiński i Jadwiga Władysława Brzozowska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Budynek I Gimnazjum Męskiego im. gen. Sowińskiego przy ul. Młynarskiej 2
Budynek Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego przy ul. Myśliwieckiej 6
Gmach Muzeum Narodowego w Warszawie
Grobowiec Tołwińskich

Tadeusz Tołwiński (ur. 6 stycznia?/18 stycznia 1887 w Odessie, zm. 13 stycznia 1951 w Warszawie) – polski architekt, przedstawiciel neobaroku i modernizmu, urbanista, historyk i teoretyk urbanistyki, profesor Politechniki Warszawskiej; autor planów regulacyjnych Warszawy (1916), planu odbudowy Kalisza (1916), projektu gmachu Muzeum Narodowego w Warszawie (1924), przewodniczący Wydziału Konserwatorskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości.

Życiorys

Był synem architekta Mikołaja Tołwińskiego i Jadwigi Władysławy Brzozowskiej. Po uzyskaniu matury w 1905, rozpoczął studia architekturę w Karlsruhe (1905–1911) ze specjalizacją urbanistyka. W celach naukowych zwiedzał Włochy, Francję, Rosję, Niemcy i Stany Zjednoczone. Pierwsza publikacja miała miejsce w Przeglądzie Technicznym w 1912 roku. Od 1913 po zdaniu egzaminu w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, Tołwiński rozpoczął praktykę architektoniczną w Warszawie.

W 1915 był jednym z organizatorów Politechniki Warszawskiej i czynnym członkiem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Z dniem 1 października 1920 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a 9 maja 1934 profesorem zwyczajnym. Od 1935 profesor Politechniki Warszawskiej na wydziale architektury, w latach 1937–1938 dziekan tego wydziału, od 1947 doctor honoris causa[1]. Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Związek Akademików Gdańskich Wisła.

Tadeusz Tołwiński był członkiem Rady SARP. W marcu 1937 Zarząd Główny SARP wystosował oświadczenie w sprawie zajść (antysemickich) na wyższych uczelniach, szczególnie na Wydziale Architektury P.W., w którym to oświadczeniu wskazywał na bierność władz wydziału wobec ataków fizycznych na studentów żydowskich[2]. 5 kwietnia 1937 Tołwiński zrzekł się uczestnictwa w Radzie i w stowarzyszeniu w proteście przeciwko temu listowi Zarządu[3]. Wycofał swoją rezygnację po tym jak nadzwyczajny zjazd walny zjazd delegatów SARP odwołał Zarząd Główny i powołał nowe władze[4].

W czasie II wojny światowej był aresztowany przez gestapo i więziony na Pawiaku. W 1945 podjął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[5].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 217–VI–1/3)[6].

Ważniejsze prace

Publikacje

  • Urbanistyka (t. I—II: 1934–1937; t. III: 1963)

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2012)].
  2. ↑ Oświadczenie Zarządu Głównego SARP w sprawie zajść na wyższych uczelniach, „Komunikat SARP”, IV (3), marzec 1937.
  3. ↑ Rada SARP, „Komunikat SARP”, IV (4), kwiecień 1937, s. 7, Cytat: Kol. Prof. Tadeusz Tołwiński zrzekł się w d. 5.IV. r. b. uczestnictwa w Radzie SARP..
  4. ↑ Zwyczajne Walne Zebranie Oddziału Warszawskiego SARP, „Komunikat SARP”, czerwiec 1937, Cytat: Kol. kol. prof. T. Tołwiński i prof. A. Bojemski oświadczyli Zarządowi Oddziału, że cofają swoje zgłoszenia o skreślenie ich z listy członków SARP..
  5. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 888. ISBN 83-01-08836-2.
  6. ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  7. ↑ 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Dziekani Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej