Szewce

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Samborzec
Liczba ludności (2011)	214[2][3]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-650[4]
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0807139[5]
Położenie na mapie gminy Samborzec Szewce
Położenie na mapie Polski Szewce
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Szewce
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Szewce
50°38′04″N 21°38′00″E/50,634444 21,633333[1]

Szewce – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec^[5][6].

Wieś po raz pierwszy raz wymieniona została w XIII wieku. Należała do uposażenia opactwa cystersów w Koprzywnicy. W lipcu 1279 r. jako "Seucy" wymienił ją biskup firmański Filip de Casate, w latach 1278-1282 legat papieski na Węgrzech i w Polsce^[7], w łacińskim dokumencie wystawionym w Budzie na Węgrzech, który potwierdzał opatowi klasztoru cystersów w Koprzywnicy prawo do pobierania dziesięciny z szeregu polskich wsi, w tym między innymi z Szewców^[8]. Wieś administracyjnie leżała w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku^[9]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach^[10]. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 79 z Krakowa do Sandomierza.

Pierwotnie wieś założono jako osadę dla zakonu Duchaków, którzy opiekowali się kościołem i szpitalem Św. Ducha w Sandomierzu.

We wsi znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, której prezesem jest Remigiusz Łukawski^[11].

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Szewc zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[12]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada SAMBORZEC
Szewce		Cicha – łąka Duża Góra – wzniesienie, winnica Dworskie – pole Góry – pole Grąbki – nieużytki Kolasza – wąwóz, droga, pole Komorniki – pole Koszary – łąka Leszczyny – nieużytki, doły Na Dole – pole Na Dużej Górce – łąka Na Dużym Dole – łąka Ogarle – łąka Zaogrodzie – łąka

• Franciszek Piekosiński: Monumenta Meadievii Historica. Codex diplomaticus Poloniae minoris, Volumes 9-10. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1886, s. 144.