PROFILPELAJAR.COM

Szczur koralowy
	Rattus leucopus
	(J.E. Gray, 1867)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	myszy
Plemię	Rattini
Rodzaj	szczur
Gatunek	szczur koralowy
Synonimy
	Acanthomys leucopus J.E. Gray, 1867; Hapalotis personata Krefft, 1867; Mus terra-reginae Alston, 1879; Mus ringens Peters & Doria, 1881; Mus terraereginae: Jentink, 1908; Mus ratticolor Jentink, 1908; Rattus ringens dobodurae Troughton, 1946; Rattus leucopus mcilwraithi Tate, 1951;
	Acanthomys leucopus J.E. Gray, 1867; Hapalotis personata Krefft, 1867; Mus terra-reginae Alston, 1879; Mus ringens Peters & Doria, 1881; Mus terraereginae: Jentink, 1908; Mus ratticolor Jentink, 1908; Rattus ringens dobodurae Troughton, 1946; Rattus leucopus mcilwraithi Tate, 1951;
Podgatunki
	R. l. leucopus (J.E. Gray, 1867); R. l. cooktownensis Tate, 1951; R. l. dobodurae Troughton, 1946, 1946; R. l. ratticolor Jentink, 1908; R. l. ringens Peters & Doria, 1880;
	R. l. leucopus (J.E. Gray, 1867); R. l. cooktownensis Tate, 1951; R. l. dobodurae Troughton, 1946, 1946; R. l. ratticolor Jentink, 1908; R. l. ringens Peters & Doria, 1880;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Szczur koralowy^[11] (Rattus leucopus) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Nowej Gwinei i w północnej Australii^[10]^[12].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1867 roku brytyjski zoolog John Edward Gray nadając mu nazwę Acanthomys leucopus^[2]. Holotyp pochodził z półwyspu Jork, w Queenslandzie, w Australii^[13]^[12]. W tym samym roku australijski przyrodnik Johann Ludwig Gerard Krefft opisał go pod nazwą Hapalotis personata^[3]. Dwanaście lat później gatunek ten opisał Edward Richard Alston pod nazwą Mus terra-reginae^[4]. Ta ostatnia nazwa rozpowszechniła się i w 1979 roku prawo pierwszeństwa nakazało powrócić do nazwy A. leucopus^[14], natomiast nazwy Hapalotis personata i Mus terra-reginae traktowane są jako synonimy^[12].

R. leucopus jest bazalny w stosunku do pozostałych australijskich gatunków z obrębu Rattus, które w sumie tworzą grupę siostrzaną w stosunku do ostatnich gatunków nowogwinejskich^[13]. Konieczna jest rewizja taksonomiczna dla R. leucopus i wszystkich innych gatunków z Nowej Gwinei, a R. leucopus może reprezentować wiele gatunków^[13]. Tylko R. leucopus i R. sordidus występują zarówno na Nowej Gwinei, jak i w Australii^[12]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają pięć podgatunków^[13].

Etymologia

Rattus: łac. rattus „szczur”^[15].
leucopus: gr. λευκοπους leukopous, λευκοποδος leukopodos „biało-stopy”, od λευκος leukos „biały”; πους pous, ποδος podos „stopa”^[16].
cooktownensis: Cooktown, Queensland, Australia^[17].
dobodurae: Dobodura, Papua-Nowa Gwinea, Nowa Gwinea^[17].
ratticolor: łac. rattus „szczur”^[18]; color, coloris „kolor”^[19].
ringens: łac. ringens, ringentis „rozdziawiony”^[20].

Nazewnictwo zwyczajowe

W Australii zwierzę jest nazywane angielską nazwą Cape York rat oraz aborygeńską nazwą rarrayn^[21].

W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę szczur koralowy^[11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 135–210 mm, długość ogona 140–210 mm, długość ucha 18–24 mm, długość tylnej stopy 33–40 mm; masa ciała 90–205 g^[22].

Występowanie

Szczur koralowy występuje w trzech państwach: Papui-Nowej Gwinei, Indonezji i Australii. Zamieszkuje południową część Nowej Gwinei, indonezyjską wyspę Wokam i australijski półwysep Jork, na wschód od Wielkich Gór Wododziałowych.

Zasięg występowania w zależności od podgatunku^[13]:

R. leucopus leucopus – północna część półwyspu Jork, Queensland, Australia.
R. leucopus cooktownensis – południowo-wschodni część półwyspu Jork, Queensland, Australia.
R. leucopus dobodurae – południowo-wschodnia Nowa Gwinea.
R. leucopus ratticolor – południowo-zachodnia Nowa Gwinea i prawdopodobnie Wyspy Aru.
R. leucopus ringens – południowo-środkowa Nowa Gwinea.

Ekologia

Jest spotykany od poziomu morza do 1200 m n.p.m. Szczur koralowy prowadzi naziemny tryb życia, żyje głównie w wilgotnych lasach równikowych i lasach galeriowych. Bywa spotykany także w wiejskich ogrodach, lasach wtórnych i odradzających się^[10].

Samica w ciągu roku wydaje na świat do trzech miotów, liczących od dwóch do pięciu młodych^[10].

Populacja

Szczur koralowy ma duży zasięg występowania, jest liczny w sprzyjającym środowisku. Nie są znane zagrożenia dla tego gatunku, jest obecny w wielu obszarach chronionych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje szczura koralowego za gatunek najmniejszej troski^[10].

Uwagi

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Mus terra-reginae Alston, 1879.

Przypisy

↑ Rattus leucopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b J.E. Gray. Notes on the Variegated or Yellow-tailed Rats of Australasia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 35, s. 598, 1867. (ang.).
↑ ^a ^b J.L.G. Krefft. Notes on the mammals and birds of Cape York, with description of two new rodents of the genus Hapalotis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 318, 1867. (ang.).
↑ ^a ^b E.R. Alston. Note on the Acanthomys leucopus of Gray. „Nature”. 20, s. 211, 1879. (ang.).
↑ W.C.H. Peters & G. Doria. Enumerazione dei Mammiferi raccolti da O. Beccari, L.M. d’Albertis, ed A.A. Bruijn, nella Nuova Guinea propriamente detta. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 16, s. 700, 1881. (wł.).
↑ ^a ^b F.A. Jentink. Mammals collected by the Dutch New Guinea Expedition 1907. „Nova Guinea”. 7, s. 9, 1908. (ang.).
↑ E.L.G. Troughton. Diagnoses of new rats from the New Guinea area. „Records of the Australian Museum”. 21 (7), s. 407, 1946. (ang.).
↑ Tate 1951 ↓, s. 335.
↑ Tate 1951 ↓, s. 336.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e K.K. Aplin K.K., S. Burnett & J.S.B.& J. Winter S. Burnett & J.S.B.& J., Rattus leucopus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-30] (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 279. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Rattus leucopus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-30].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 478. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ R.V. Melville. Opinion 1116. Acanthomys leucopus Gray, 1867 (Mammalia); validated under the plenary powers. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 35 (3), s. 180–183, 1979. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 601, 1904. (ang.).
↑ leucopus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-30] (ang.).
↑ ^a ^b J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2022-01-30]. (niderl.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 193.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 56.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 198.
↑ Indigenous and exotic non-marine mammals of Australia (excluding External Territories). Ministerstwo Środowiska Australii. [dostęp 2021-02-08]. (ang.).
↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 849–850. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
G.H.H. Tate. Results of the Archbold Expeditions. No. 65. The rodents of Australia and New Guinea. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 97 (4), s. 183–430, 1951. (ang.).

[6] Niepoprawna późniejsza pisownia Mus terra-reginae Alston, 1879.

[itis-1] Rattus leucopus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Gray-2] J.E. Gray. Notes on the Variegated or Yellow-tailed Rats of Australasia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 35, s. 598, 1867. (ang.).

[Krefft-3] J.L.G. Krefft. Notes on the mammals and birds of Cape York, with description of two new rodents of the genus Hapalotis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 318, 1867. (ang.).

[Alston-4] E.R. Alston. Note on the Acanthomys leucopus of Gray. „Nature”. 20, s. 211, 1879. (ang.).

[Peters&Doria-5] W.C.H. Peters & G. Doria. Enumerazione dei Mammiferi raccolti da O. Beccari, L.M. d’Albertis, ed A.A. Bruijn, nella Nuova Guinea propriamente detta. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 16, s. 700, 1881. (wł.).

[Jentink-7] F.A. Jentink. Mammals collected by the Dutch New Guinea Expedition 1907. „Nova Guinea”. 7, s. 9, 1908. (ang.).

[Troughton-8] E.L.G. Troughton. Diagnoses of new rats from the New Guinea area. „Records of the Australian Museum”. 21 (7), s. 407, 1946. (ang.).

[CITEREFTate1951335-9] Tate 1951 ↓, s. 335.

[CITEREFTate1951336-10] Tate 1951 ↓, s. 336.

[iucn-11] K.K. Aplin K.K., S. Burnett & J.S.B.& J. Winter S. Burnett & J.S.B.& J., Rattus leucopus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-30] (ang.).

[miiz-12] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 279. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[MSW3-13] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Rattus leucopus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-30].

[Burgin&inni-14] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 478. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[bzn-15] R.V. Melville. Opinion 1116. Acanthomys leucopus Gray, 1867 (Mammalia); validated under the plenary powers. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 35 (3), s. 180–183, 1979. (ang.).

[Palmer-16] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 601, 1904. (ang.).

[17] leucopus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-30] (ang.).

[Nijhof-18] J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2022-01-30]. (niderl.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=223_193]-19] Jaeger 1944 ↓, s. 193.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=86_56]-20] Jaeger 1944 ↓, s. 56.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=228_198]-21] Jaeger 1944 ↓, s. 198.

[checklist-22] Indigenous and exotic non-marine mammals of Australia (excluding External Territories). Ministerstwo Środowiska Australii. [dostęp 2021-02-08]. (ang.).

[Denys&inni-23] Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 849–850. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

PROFILPELAJAR.COM

Szczur koralowy

Taksonomia

Etymologia

Nazewnictwo zwyczajowe

Morfologia

Występowanie

Ekologia

Populacja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Read other articles:

County Burgundy

جواو مانويل ميغيل

Warta Kota

Ekspedisi Sulawesi Selatan

Diffuse esophageal spasm

Associazione Calcio Brescia 1955-1956

Juan Antonio Orenga

America's Got Talent

SeatGeek Stadium

Assedio di Gerusalemme (70)

美国众议院

2020年夏季奧林匹克運動會波蘭代表團

Ariane 5

Fabio Sabatini

Roger Wilkins

西遊記大結局之仙履奇緣

Valganna

أتهارفافيدا

Atari Games

Toxic epidermal necrolysis