Szaflary

wieś
Rynek i kościół w Szaflarach
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	nowotarski
Gmina	Szaflary
Liczba ludności (2011)	3400[2]
Strefa numeracyjna	18
Kod pocztowy	34-424[3]
Tablice rejestracyjne	KNT
SIMC	0466550
Położenie na mapie gminy Szaflary Szaflary
Położenie na mapie Polski Szaflary
Położenie na mapie województwa małopolskiego Szaflary
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Szaflary
49°25′24″N 20°01′35″E/49,423333 20,026389[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Szaflary

Szaflary – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Szaflary.

Wieś królewska, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego, należała do tenuty nowotarskiej^[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Szaflary.
Położona jest na pograniczu dwóch regionów geograficznych: Kotlina Nowotarska i Pogórze Bukowińskie, pod względem historyczno-etnograficznym należy do Podhala^[5].
Przez miejscowość przechodzi łącząca Kraków z Zakopanem droga krajowa nr 47, będąca częścią Zakopianki.

W roku 1350 w Szaflarach powstała parafia św. Andrzeja Apostoła. Siedzibą parafii jest kościół św. Andrzeja Apostoła pochodzący z początku XIX wieku^[8]. W średniowieczu na terenie miejscowości znajdował się zamek, obecnie nieistniejący.

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego^[9].

• Kościół parafialny pw. św. Andrzeja Apostoła, ogrodzenie;
• grodzisko, ruiny zamku, pawilon widokowy;
• teren zespołu podworskiego z zachowanymi reliktami: mur kamienny, bramka, kuchnia dworska, fundamenty dworu;
• chałupa Anny Doruli nr 124.

W Szaflarach urodził się Jakub Kazimierz Rubinkowski (1668–1749), rajca toruński i pisarz polski epoki saskiej. Ludwik Zejszner w XIX wieku tak opisywał majątek szaflarski należący do Uznańskich: jest to dwór murowany, jak i liczne domostwa folwarczne, obwiedzione przy tym białym murem wśród grup bujnych drzew, które niemało uroku dodają tej pięknej siedzibie [...] W miejscu zamku stoi teraz altana murowana [...] Ale najwspanialszy jest widok na Tatry. Z kolei Michał Bałucki, opisując wycieczkę tatrzańską w 1859 napisał o Szaflarach, że jest to jedna z najmniej wdzięcznych wiosek podhalańskich. Okolica skąpa w lasy, chaty ścieśnione i gęsto zbudowane, rzadko gdzie ocienione drzewkiem. Dwór sam w szczerym polu kawałek od lasu ponuro wygląda^[10].

W latach 1969–1990 działała tutaj największa w Polsce wytwórnia nart Polsport Szaflary^[11].

W 2008 roku otwarto kompleks basenów (otwartych i krytych) „Termy Szaflary” o powierzchni 970 m² zasilanych wodą termalną z miejscowego odwiertu. W 2014 roku otwarto kąpielisko termalne z leczniczą wodą siarkową „Gorący Potok”^[12].

 Zobacz też kategorie: Ludzie związani z Szaflarami, Ludzie urodzeni w Szaflarach.

• Szaflary (stacja kolejowa)
• Szaflary Wieś – przystanek osobowy w Szaflarach

• Szaflary w obiektywie. szaflary.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-20)].
• Szaflary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 768 .
• Szaflary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 637 .