Sylvie Goulard (ur. 6 grudnia 1964 w Marsylii ) – francuska polityk i publicystka, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w 2017 minister obrony.
Życiorys
Absolwentka prawa na Université d’Aix-Marseille III , Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration . Od 1989 była zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (w dziale prawnym). Od połowy lat 90. związana z instytutami badawczymi i prognostycznymi (m.in. CERI). W latach 2001–2004 była doradcą przewodniczącego Komisji Europejskiej Romano Prodiego [1] [2] . W 2006 objęła funkcję przewodniczącej francuskiego oddziału Ruchu Europejskiego , najstarszego działającego stowarzyszenia we Francji, zajmującego się tematyką jednoczenia Europy.
W wyborach w 2009 z listy Ruchu Demokratycznego uzyskała mandat eurodeputowanej VII kadencji . Przystąpiła do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2014 została wybrana na kolejną kadencję Europarlamentu[2] .
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a z rekomendacji En Marche! objęła stanowisko ministra obrony[3] . W czerwcu tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej, nie wchodząc w skład nowego rządu dotychczasowego premiera, który powołano po wyborach parlamentarnych. Decyzja ta zbiegła się z wszczętym śledztwem w sprawie finansowania etatowych działaczy Ruchu Demokratycznego z funduszy przeznaczonych na wynagrodzenie asystentów eurodeputowanych[4] .
W styczniu 2018 została wiceprezesem francuskiego banku centralnego [5] . W 2019 była francuskim kandydatem na członka nowej Komisji Europejskiej ; kandydatura ta została jednak zablokowana przez eurodeputowanych[6] .
Publikacje
Le grand Turc et la République de Venise , Fayard 2004.
L'Europe pour les nuls , First 2007 (Europejska Nagroda Książkowa 2009).
Le Coq et la perle , Seuil 2007.
Il faut cultiver notre jardin européen , Seuil 2008.
Przypisy
Ministrowie wojny (1791-1940)
Ministrowie wojnyFrancji Vichy (1940-1944)
Komisarze wojenniWolnej Francji (1941-1944)
Minister obrony (od 1944)