Stoły – nieduży masyw górski w Tatrach Zachodnich , położony nad Doliną Kościeliską , do której obrywa się stromymi skałami (m.in. Kazalnica i Sowa ).
Stoły widziane z polany Upłaz . Nad nimi Kominiarski Wierch
Od południowej strony zbocza Stołów opadają do żlebu Żeleźniak i Niżniej Polany Pisanej , ku północy do Zastolańskiego Żlebu [1] . Wierzchołek Stołów nosi nazwę Suchego Wierchu (1428 m), w Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej zaś nazwany został Maturową Czubą[2] . Nazwa pochodzi od dawnych kopalni rud żelaza, tzw. sztolni znajdujących się w zboczach Stołów. W sztolniach południowo-wschodnich zboczy wydobywano bardzo dobrą rudę żelaza – hematyt , zawierający od 40 do 70% czystego żelaza. Masyw zbudowany jest z wapieni triasowych [3] . Jest nieudostępniony turystycznie. Od masywu Kominiarskiego Wierchu oddziela go Przełęcz ku Stawku [1] .
Na Stołach znajduje się Polana na Stołach z szałasami (czasami również określana nazwą Stoły). Wchodziła w skład dawnej Hali Stoły . Ciekawe widoki na Giewont , Czerwone Wierchy , Hruby Regiel . W Stołach znajduje się też wiele jaskiń , m.in. Jaskinia Zawaliskowa w Stołach i Wielka Szczelina [3] [4] .
Na Polanę na Stołach prowadzi szlak turystyczny. Wejście na niego znajduje się tuż obok Pośredniej Kościeliskiej Bramy (Bramy Kraszewskiego), naprzeciwko Lodowego Źródła . Po drodze przechodzi on przez niewielką polanę Niżnie Stoły . Jest to pierwszy znakowany szlak turystyczny w Tatrach Zachodnich, wyznaczony jeszcze w 1892 r. przez Mieczysława Karłowicza [3] .
Z rzadkich roślin występują storzan bezlistny i potrostek alpejski – gatunki w Polsce występujące tylko w Tatrach i to na nielicznych stanowiskach, a także bardzo rzadki w Polsce starzec pomarańczowy [5] .
Szlaki turystyczne
– niebieski szlak turystyczny z Doliny Kościeliskiej. Odległość 2 km, różnica wzniesień 460 m. Czas przejścia: 1:10 h, ↓ 55 min[6] .
Przypisy
↑ a b Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000 , Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 . Brak numerów stron w książce
↑ Zofia Z. Radwańska-Paryska Zofia Z. , Witold Henryk W.H. Paryski Witold Henryk W.H. , Wielka encyklopedia tatrzańska , Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 . Brak numerów stron w książce
↑ a b c Józef J. Nyka Józef J. , Tatry Polskie. Przewodnik , wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 . Brak numerów stron w książce
↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-12-10] .strona główna serwisu
↑ Zbigniew Z. Mirek Zbigniew Z. , Halina H. Piękoś-Mirek Halina H. , Czerwona księga Karpat Polskich , Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 . Brak numerów stron w książce
↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000 , Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X . Brak numerów stron w książce