Hruby Regiel

Widok z Polany na Stołach
Państwo	Polska
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	1339 m n.p.m.
Wybitność	150 m
Położenie na mapie Tatr Hruby Regiel
Położenie na mapie Karpat Hruby Regiel
49°16′03,6″N 19°53′22,5″E/49,267667 19,889583
Multimedia w Wikimedia Commons

Hruby Regiel – dość wybitny szczyt reglowy w Tatrach Zachodnich, o wysokości 1339 m n.p.m. Wznosi się pomiędzy Doliną Małej Łąki i Stanikowym Żlebem. Od masywu Czerwonych Wierchów oddziela go głęboko wcięty Przysłop Miętusi (1190 m), natomiast od Czerwonego Gronika (1294 m) niewybitne Wyżnie Stanikowe Siodło (1271 m)^[1][2]. Jego podstawa ma powierzchnię ok. 1,5 km²^[3]. Jest jednym z najniższych szczytów, które należą do Korony Tatr^[4], zaś wśród masywów reglowych zajmuje 7. miejsce pod względem wysokości^[5].

Zbudowany jest ze skał osadowych, głównie z piaskowców i zlepieńców, a także wapieni numulitowych (u podnóża północnego stoku). Osady te jednak nie należą do płaszczowiny reglowej, lecz do serii podhalańskiej z epoki eocenu^[3][6]. Jest prawie całkowicie zalesiony. Przed włączeniem tego obszaru do TPN wskutek niewłaściwej gospodarki leśnej (ściąganie drzew po terenie niepokrytym pokrywą śniegu) w jego zboczach powstały gołe rynny sprzyjające erozji^[7].

Nazwa szczytu (Hruby, w gwarze góralskiej gruby) pochodzi od jego kształtu^[3]. Po jego południowej stronie znajduje się zarastająca już polana Jaworzynka Miętusia znajdująca się na grzbiecie łączącym go z sąsiednim Małym Reglem. Z rzadkich w Polsce roślin na Hrubym Reglu stwierdzono występowanie takich gatunków, jak: sit trójłuskowy, irga kutnerowata, storczyk drobnokwiatowy, storzan bezlistny oraz mącznica lekarska (rzadka w Karpatach)^[8].

• Hruby Regiel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 188 .