Spiska Igła

Spiska Igła
Ilustracja
Spiska Igła (drugie wzniesienie od lewej)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Pierwsze wejście

25 lipca 1907 r.
Zygmunt Klemensiewicz i Aleksander Znamięcki

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Spiska Igła”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Spiska Igła”
Ziemia49°11′56″N 20°12′08″E/49,198889 20,202222

Spiska Igła (słow. Spišská ihla) – wybitna turniczka znajdująca się pomiędzy Spiską Grzędą a Juhaską Turnią w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Juhaskiej Turni oddzielona jest Juhaską Przełączką, a od niższego wierzchołka Spiskiej Grzędy oddziela ją siodło Spiskiej Szczerbiny[1]. Jej północne stoki opadają do Doliny Dzikiej, natomiast południowe do Doliny Pięciu Stawów Spiskich[2].

Spiska Igła jest charakterystyczną iglicą skalną o zaostrzonej kopule szczytowej. Pomiędzy nią a niższym wierzchołkiem Spiskiej Grzędy znajduje się jeszcze mało wybitna i nienazwana turniczka. Na wierzchołek Spiskiej Igły nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Pierwszego wejścia na wierzchołek Spiskiej Igły dokonali Zygmunt Klemensiewicz i Aleksander Znamięcki, a było to 25 lipca 1907 r.[1]

Przypisy

  1. ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 98.
  2. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
Spiska Igła wśród podpisanych obiektów
Południowo-wschodnia grań Wyżniego Baraniego Zwornika – odcinek od Wyżniego Baraniego Zwornika do Łomnicy