Barania Przełęcz (słow.Baranie sedlo, niem.Grünseejoch, Téryjoch, węg.Zöld-tavi-hágó, Téry-horhos[1]) – położona na wysokości 2389[2] lub 2393[3] m n.p.m., ostro wcięta przełęcz, znajdująca się pomiędzy masywami Spiskiej Grzędy i Baranich Rogów w słowackich Tatrach Wysokich.
Przełęcz stanowi najniższy punkt długiej bocznej grani na odcinku od Baranich Rogów do Łomnicy. Pomiędzy przełęczą a wierzchołkiem Spiskiej Grzędy położone jest jeszcze drugie, mniej wybitne wcięcie – Spiski Przechód[3].
Bezpośrednio powyżej Baraniej Przełęczy (na północny zachód) wznosi się skalisty garb zwany Baranim Mnichem, który stanowi jeden z wielu drugorzędnych obiektów znajdujących się w masywie Baranich Rogów[3].
Widok z przełęczy jest stosunkowo ograniczony, jednak interesujący[3]. Przełęcz ta była wykorzystywana przez koziarzy do poruszania się pomiędzy Doliną Kieżmarską a Doliną Małej Zimnej Wody. Przez jej siodło prowadzi najpopularniejsza droga na Baranie Rogi[3]. Droga ta nie jest znakowana, jednak znajdują się przy niej 130-metrowe łańcuchy po stronie Doliny Dzikiej[4].
↑Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
↑ abcdefWitold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 73–76.
↑Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
