Takson ten bywał łączony w jeden gatunek ze skowronikiem rdzawym (A. phoenicura). Obecnie wyróżnia się 3 podgatunkiA. cinctura. Bledsze i mniejsze ptaki z Czadu (Ennedi) i Sudanu czasami wyróżniano jako podgatunek pallens, ale wydają się nie do odróżnienia od arenicolor[2].
A. c. zarudnyi E. Hartert, 1902 – wschodni Iran, południowy Afganistan i południowy Pakistan
Biotop
Zamieszkuje płaskie pustynne tereny, a także półpustynieżwirowe z rozproszoną niską roślinnością[6].
Morfologia
Długość ciała 13–14 cm[6]. Upierzenie jasne, piaskowobrązowe, skrzydła i ogon rdzawobrązowe, z ciemniejszym zakończeniem lotek[7][6]. Brak dymorfizmu płciowego[7].
Ekologia i zachowanie
Ptak osiadły, spotykany poza okresem lęgowym w większych stadach[6]. Ruchliwy; potrafi wytrwale biegać[6].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje skowronika rudawego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako zazwyczaj pospolity, choć rzadki m.in. na Fogo (Wyspy Zielonego Przylądka) czy w Jordanii. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].