Sabine Hossenfelder

Sabine Hossenfelder (2017)
Pełne imię i nazwisko	Sabine Karin Doris Hossenfelder
Data i miejsce urodzenia	18 września 1976 Frankfurt nad Menem
Zawód, zajęcie	fizyk, blogerka
Alma Mater	Uniwersytet J. W. Goethego we Frankfurcie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sabine Karin Doris Hossenfelder (ur. 18 września 1976 we Frankfurcie nad Menem^[1]) – niemiecka naukowczyni fizyki teoretycznej, filozof nauki i popularyzatorka tych dziedzin.

Jej obszar badań to teoria względności i grawitacji, w tym próby kwantowania grawitacji. Popularyzuje fizykę i swoje opinie poprzez książki, artykuły prasowe, blog tekstowy Backreaction, wideoblog Science without the Goobledygook i wywiady^[2].

Absolwentka Uniwersytetu Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. W 1997 roku ukończyła studia pierwszego stopnia na kierunku matematyka (z oceną bardzo dobrą), zaś trzy lata później – studia magisterskie z fizyki (z wyróżnieniem). W 2003 obroniła doktorat w zakresie fizyki teoretycznej (również z wyróżnieniem)^[3].

W latach 1997–1999 współpracowała przy badaniach naukowych jako studentka, po czym została zatrudniona na macierzystej uczelni w charakterze asystenta (1999–2001). Następnie pracowała w GSI Helmholtzzentrum für Schwerionenforschung (2003–2004), University of Arizona (2004–2005), Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara (2005–2006), Perimeter Institute for Theoretical Physics w kanadyjskim Waterloo (2006–2009) i sztokholmskiej Nordicie (2009–2015) – przy czym w latach 2010–2012 przebywała na urlopie wychowawczym. Od 2015 zatrudniona we Frankfurt Institute for Advanced Studies^[3].

Dużą popularnością cieszy się poświęcony fizyce blog Hossenfelder – Backreaction^[4]. W 2011 roku uruchomiła też kanał na YouTube, a w 2018 zaczęła go aktualizować regularnie. Oprócz materiałów popularnonaukowych znalazła się tam również jej twórczość wokalna.

Jest zamężna, ma dwie córki^[5].

Sabine Hossenfelder krytykowała fizyków teoretycznych tworzących „piękne teorie”, które nie dają się zweryfikować doświadczalnie (jak np. hipoteza Wieloświata czy supersymetria); w jej opinii dobrze sprawdza się model standardowy^[4]. Krytykowała też różne interpretacje mechaniki kwantowej – zarówno „tradycyjną”, „standardową” interpretację kopenhaską^[6], jak i późniejsze modele typu mechanika Bohma^[7] i interpretacja wieloświatowa Everetta. Jej zdaniem głównym problemem interpretacji Everetta nie jest postulowanie światów równoległych, ale to, że nie rozwiązują one problemu pomiaru – postulat Borna jest w niej wyprowadzany osobno, a nie z równania Schrödingera; Hossenfelder uważa to za sprzeczne z redukcjonizmem^[6]

Przedstawia inkompatybilizm – jej zdaniem wolna wola jest iluzją, gdyż jej istnienie przeczyłoby prawom natury (które są albo deterministyczne, albo – na poziomie kwantowym – losowe)^[8]. Jest ateistką^[9].

Książki

• 2018: Lost in Math: How Beauty Leads Physics Astray
  • tłumaczenie na język niemiecki: Das hässliche Universum^[10]
  • 2019: Zagubione w matematyce. Fizyka w pułapce piękna, Copernicus Center Press^[11].
• Existential Physics: A Scientist's Guide to Life's Biggest Questions
  • 2023:Czy Wszechświat myśli? I inne ważne pytania nauki, tłum. Bogumił Bieniok i Ewa Łokas, CC Press, ISBN 978-83-7886-725-8.

• Blog „Backreaction” [dostęp 2021-03-13].
• Kanał na YouTube: Sabine Hossenfelder. Science without the goobledygook [dostęp 2021-03-13].