Rzeczyca Długa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Radomyśl nad Sanem[4]. Przez wieś przepływa rzeka Łukawica.
Po I rozbiorze Polski w 1772 roku i następnych rozbiorach była w zaborze Monarchii Habsburgów. Po I wojnie światowej, w II Rzeczypospolitej, była w województwie lwowskim w powiecie tarnobrzeskim w gminie Charzewice. Po II wojnie wieś znalazła się w województwie rzeszowskim.
Integralne części wsi Rzeczyca Długa[5][4]
| SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
| 0805123 |
Majdan |
części wsi
|
| 0805146 |
Podkarczmie |
części wsi
|
| 0805152 |
Podlesie |
części wsi
|
| 0805169 |
Sadzawki |
części wsi
|
| 0805175 |
Zastruże |
części wsi
|
Historia
Księgi ziemskie lubelskie po raz pierwszy odnotowały wieś o nazwie Rzeczyca Górna w roku 1417, kiedy to jej właścicielem był Jan, syn Dobiesława z Rożków. W dokumencie z 1499 roku pojawia się nazwa, Rzeczyca Większa, którą od 1674 roku w dokumentach spotykamy już pod nazwą Rzeczyca Długa. W 1676 wymieniana wśród posiadłości podczaszego łukowskiego, Gabriela Rozwadowskiego.
W latach 20. XVIII wieku posiadłości szlacheckie Rozwadowskich, w tym także Rzeczycę Długą, zakupił dziedzic Rzeszowa, książę Jerzy Ignacy Lubomirski, która stała się centrum rozległego klucza długorzeczyckiego , obejmującego posiadłości Lubomirskich po prawej stronie Sanu, aż po Wolę Rzeczycką[6].
W 1973 wieś została odznaczona przez Radę Państwa PRL Orderem Krzyża Grunwaldu II klasy za zasługi w walce z hitlerowskim okupantem[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
W latach 1954–1968 miejscowość była siedzibą gromady Rzeczyca Długa.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 119655
- ↑ BIP gminy. 2020. Wykaz ilościowy mieszkańców. Stan na dzień 31.12.2021 str. 7 [dostęp 2022-02-07]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1116 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Sołectwa - Gmina - Gmina Radomyśl nad Sanem [online], www.radomysl.pl [dostęp 2023-05-07] .
- ↑ Bobrowa Jabłonica i Rzeczyca Dolna odznaczone Krzyżem Grunwaldu. „Nowiny”. Nr 131, s. 2, 14 maja 1973.
Linki zewnętrzne
| Wsie |
|
|---|
| Przysiółek |
|
|---|
Integralne
części wsi |
- Błonie (Dąbrówka Pniowska)
- Błonie (Radomyśl nad Sanem)
- Błonie (Żabno)
- Brzeźnik
- Brzostków
- Ćwierci
- Czarne
- Czekaj Pniowski
- Doły
- Dwór
- Gać
- Górka
- Gościniec
- Grądy
- Grudza
- Jabrządki
- Kołowrót
- Komorniki
- Koniec
- Kozia Polska
- Lipicze
- Ludwin
- Łysa Górka
- Majdan
- Mała Połać
- Maźnica
- Mierchówka
- Nad Jeziorem
- Nowa Wieś (Chwałowice)
- Nowa Wieś (Wola Rzeczycka)
- Ogrojec
- Ostrówek
- Pasternik
- Piasek
- Piaski
- Pod Górką
- Pod Jeziorem
- Pod Kościołem
- Podedwór
- Podkarczmie
- Podlesie
- Popowice
- Przymiarki
- Rakówka
- Rynek (Chwałowice)
- Rynek (Radomyśl nad Sanem)
- Sadzawki
- Siajówka
- Tracze
- Turki
- U Linii
- Wistki
- Wola Antoniowska
- Wygoda (Chwałowice)
- Wygoda (Pniów)
- Wygony
- Za Górą
- Zagroble (Nowiny)
- Zagroble (Żabno)
- Zagroda
- Zagumnie
- Zajezierze
- Zastruże
- Zaświęcie
|
|---|
