Robin Söderling

Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1984 Tibro
Wzrost	193 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	23 grudnia 2015
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	10
Najwyżej w rankingu	4 (15 listopada 2010)
Australian Open	4R (2011)
Roland Garros	F (2009, 2010)
Wimbledon	QF (2010)
US Open	QF (2009, 2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	109 (11 maja 2009)
Australian Open	1R (2004)
Roland Garros	1R (2004, 2006, 2008)
Wimbledon	2R (2005)
US Open	2R (2004, 2005)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Robin Bo Carl Söderling (ur. 14 sierpnia 1984 w Tibro) – tenisista szwedzki, finalista French Open 2009 i French Open 2010, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Treningi tenisowe Söderling rozpoczął w wieku 5 lat. Ma na koncie wiele sukcesów juniorskich, w 2001 roku triumfował w nieoficjalnych mistrzostwach świata w Orange Bowl (w finale pokonał Argentyńczyka Juana Mónaco), był również mistrzem Europy w singlu (i wicemistrzem w deblu). Sezon 2001 zakończył na 4. miejscu światowego rankingu juniorów. W tym samym roku debiutował w cyklu zawodowym ATP World Tour, dopuszczony z "dziką kartą" do turnieju w Sztokholmie (odpadł w II rundzie).

W dwóch kolejnych latach regularnie poprawiał swoją pozycję w rankingu seniorskim, w 2003 roku awansując do pierwszej setki na świecie. W 2002 roku debiutował w imprezie wielkoszlemowej – przeszedł I rundę na US Open. W 2003 roku wygrał dwa turnieje kategorii ATP Challenger Tour, a podczas Wimbledonu osiągnął III rundę, eliminując m.in. Martina Verkerka. Na koniec sezonu Söderling awansował do finału w Sztokholmie, gdzie przegrał 5:7, 6:3, 6:7(4) z Amerykaninem Mardym Fishem.

W 2004 roku odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo rangi ATP World Tour – w finale w Lyonie pokonał Belga Xaviera Malisse'a. Ponadto Szwed doszedł do finału w Marsylii, gdzie finałowy mecz przegrał z Dominikiem Hrbatým.

W 2005 roku wygrał zawody w Mediolanie, po zwycięstwie w finale nad Radkiem Štěpánkiem. Regularne występy w 2006 roku – finał w Memphis przegrany z Haasem, półfinały i ćwierćfinały innych imprez – pozwoliły mu na dalszy awans w rankingu.

Sezon 2007 Söderling zakończył bez większych sukcesów, natomiast w roku 2008 wygrał trzeci tytuł ATP World Tour. Powtórzył wyczyn z 2004 roku wygrywając Lyonie, tym razem w finale z Julienem Benneteau. Söderling zwyciężył również w rozgrywkach deblowych wspólnie z Jonasem Björkmanem w Båstad oraz doszedł do dwóch innych finałów rozgrywek ATP World Tour w grze pojedynczej, w Rotterdamie (porażka z Michaëlem Llodrą) oraz Memphis (porażka z Steve'em Darcisem).

W maju 2009 roku Szwed doszedł do finału wielkoszlemowego Rolanda Garrosa, pokonując po drodze m.in. Davida Ferrera, obrońcę tytułu Rafaela Nadala, Nikołaja Dawydienkę i Fernando Gonzáleza. W finale przegrał wynikiem 1:6, 6:7(1), 4:6 z Rogerem Federerem. W połowie lipca wygrał turniej na ziemnych kortach w Båstad. Mecz finałowy zakończył się zwycięstwem Söderlinga nad Juanem Mónaco. We wrześniu Szwed awansował do ćwierćfinału US Open, eliminując wcześniej m.in. Nikołaja Dawydienkę; przegrał z Federerem. Do końca roku osiągnął również ćwierćfinały rozgrywek ATP World Tour Masters 1000 w Szanghaju (porażka z Feliciano Lópezem) oraz Paryżu (porażka z Novakiem Đokoviciem). Na koniec roku zakwalifikował się po raz pierwszy w karierze do kończącego sezon turnieju ATP World Tour Finals. Z fazy grupowej Söderling wyszedł na pierwszym miejscu po wygranych pojedynkach nad Nadalem i Đokoviciem, jednak w półfinale został pokonany przez Juana Martína del Potro.

Piąty turniej rangi ATP World Tour Szwed wygrał w lutym 2010 roku w Rotterdamie, eliminując po drodze m.in. Dawydienkę, a w finale Michaiła Jużnego. Kolejny w sezonie finał rozegrał w kwietniu w Barcelonie, jednak w finałowym meczu uległ Fernando Verdasco. Majowy występ podczas Rolanda Garrosa Söderling zakończył, jak w 2009 roku, dochodząc do finału. W ćwierćfinale po raz pierwszy w karierze pokonał Rogera Federera, w półfinale Tomáša Berdycha, natomiast w finale wynikiem 4:6, 2:6, 4:6 nie sprostał Rafaelowi Nadalowi. Na Wimbledonie zakończył swój start na ćwierćfinale po porażce z Nadalem. W lipcu osiągnął finał zawodów w Båstad, jednak finałowe spotkanie przegrał z Nicolásem Almagro. We wrześniu, podczas rywalizacji na US Open Szwed dotarł do ćwierćfinału, jednak mecz o dalszą fazę turnieju przegrał z Federerem. W listopadzie, w paryskiej hali Bercy Söderling wygrał pierwszy w karierze turniej rangi ATP World Tour Masters 1000, eliminując po drodze m.in. Andy'ego Roddicka, a w finale pokonując 6:1, 7:6(1) Gaëla Monfilsa. W listopadzie wystąpił, po raz drugi z rzędu, w kończącym sezon turnieju ATP World Tour Finals w Londynie. W grupie wygrał jedno spotkanie (z Ferrerem), przegrał zaś dwa (z Murrayem i Federerem) i odpadł w pierwszej fazie turnieju.

W styczniu 2011 roku Szwed wygrał zawody w Brisbane. W drodze po tytuł nie przegrał seta, a w finale wynikiem 6:3, 7:5 pokonał Andy'ego Roddicka. W lutym Söderling obronił tytuł z Rotterdamu. Spotkanie finałowe zakończyło się zwycięstwem Szweda w trzech setach 6:3, 3:6, 6:3 nad Jo-Wilfriedem Tsongą. Trzeci turniej w sezonie Szwed wywalczył w Marsylii, wygrywając w meczu o tytuł z Chorwatem Marinem Čiliciem. W połowie lipca szwed zatriumfował w Båstad, gdzie w pojedynku finałowym był lepszy od Davida Ferrera. Był to jednak ostatni rozegrany przez Szweda w sezonie turniej. W następnych miesiącach zdiagnozowano u niego mononukleozę^[1]. Choroba wykluczyła Söderlinga ze startów również w 2012 i 2013 roku^[2]. 23 grudnia 2015 poinformował on o oficjalnym zakończeniu kariery zawodowej^[3].

Jako reprezentant Szwecji Söderling debiutował w Pucharze Davisa w lutym 2004 roku, przegrywając z Australijczykiem Lleytonem Hewittem. W 2006 roku zdobył dwa punkty w meczu z Brazylią, przyczyniając się do pozostania Szwecji w najwyższej grupie rozgrywkowej Pucharu Davisa. Wygrał również dwa mecze w lutym 2007 roku, pokonując Białorusinów Wałczkoua i Mirnego. Bilans jego występów pucharowych w singlu wyniósł 13 zwycięstw i 3 porażki, z kolei w deblu 1 wygrana i 1 przegrana.

Söderling wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku. W grze pojedynczej odpadł w I rundzie z Feliciano Lópezem, a w deblu – w parze z Thomasem Enqvistem – w I rundzie ulegli Jonatanowi Erlichowi i Andy'emu Ramowi. W 2008 roku w Pekinie ponownie przegrał w I rundach gier singlowych i deblowych.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 4. miejscu w listopadzie 2010 roku.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	26 października 2003	Sztokholm	Twarda (hala)	Mardy Fish	5:7, 6:3, 6:7(4)
Finalista	2.	29 lutego 2004	Marsylia	Twarda (hala)	Dominik Hrbatý	6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca	1.	10 października 2004	Lyon (1)	Dywanowa (hala)	Xavier Malisse	6:2, 3:6, 6:4
Zwycięzca	2.	6 lutego 2005	Mediolan	Dywanowa (hala)	Radek Štěpánek	6:3, 6:7(2), 7:6(5)
Finalista	3.	26 lutego 2006	Memphis	Twarda (hala)	Tommy Haas	3:6, 2:6
Finalista	4.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Michaël Llodra	7:6(3), 3:6, 6:7(4)
Finalista	5.	2 marca 2008	Memphis	Twarda (hala)	Steve Darcis	3:6, 6:7(5)
Finalista	6.	12 października 2008	Sztokholm	Twarda (hala)	David Nalbandian	2:6, 7:5, 3:6
Zwycięzca	3.	26 października 2008	Lyon (2)	Dywanowa (hala)	Julien Benneteau	6:3, 6:7(5), 6:1
Finalista	7.	7 czerwca 2009	French Open, Paryż	Ceglana	Roger Federer	1:6, 6:7(1), 4:6
Zwycięzca	4.	19 lipca 2009	Båstad (1)	Ceglana	Juan Mónaco	6:3, 7:6(4)
Zwycięzca	5.	14 lutego 2010	Rotterdam (1)	Twarda (hala)	Michaił Jużny	6:4, 2:0 krecz
Finalista	8.	25 kwietnia 2010	Barcelona	Ceglana	Fernando Verdasco	3:6, 6:4, 3:6
Finalista	9.	6 czerwca 2010	French Open, Paryż	Ceglana	Rafael Nadal	4:6, 2:6, 4:6
Finalista	10.	18 lipca 2010	Båstad	Ceglana	Nicolás Almagro	5:7, 6:3, 2:6
Zwycięzca	6.	14 listopada 2010	Paryż	Twarda (hala)	Gaël Monfils	6:1, 7:6(1)
Zwycięzca	7.	9 stycznia 2011	Brisbane	Twarda	Andy Roddick	6:3, 7:5
Zwycięzca	8.	13 lutego 2011	Rotterdam (2)	Twarda (hala)	Jo-Wilfried Tsonga	6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca	9.	20 lutego 2011	Marsylia	Twarda (hala)	Marin Čilić	6:7(8), 6:3, 6:3
Zwycięzca	10.	17 lipca 2011	Båstad (2)	Ceglana	David Ferrer	6:2, 6:2

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	13 lipca 2008	Båstad	Ceglana	Jonas Björkman	Johan Brunström Jean-Julien Rojer	6:2, 6:2
Finalista	1.	19 lipca 2009	Båstad	Ceglana	Robert Lindstedt	Jaroslav Levinský Filip Polášek	6:1, 3:6, 7–10

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-09]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-09]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-09]  (ang.).