|
Robert Franz
Robert Franz, właśc. Robert Knauth[1][2] (ur. 28 czerwca 1815 w Halle, zm. 24 października 1892 tamże[1][2][3]) – niemiecki kompozytor. ŻyciorysJego rodzina zmieniła nazwisko z Knauth na Franz w 1847 roku[2]. W młodości, wbrew woli rodziców, uczył się gry na organach[2]. W 1835 roku wyjechał do Dessau, gdzie został uczniem Friedricha Schneidera[1][2][3]. W 1837 roku wrócił do Halle i poświęcił się studiom muzykologicznym[1]. W 1841 roku objął posadę organisty w kościele św. Ulryka, a w 1842 roku został dyrygentem Singakademie[1][2]. W 1848 roku poślubił córkę filozofa Friedricha Hinrichsa, z którą doczekał się trójki dzieci[3]. W latach 1851–1867 był dyrektorem muzycznym uniwersytetu w Halle[2]. W 1861 roku uczelnia ta nadała mu tytuł doktora honoris causa[1][2]. W 1867 roku ze względu na narastające od lat problemy słuchowe i nerwowe wycofał się z życia publicznego[1][2][3]. Chorego kompozytora wsparli finansowo m.in. Ferenc Liszt i Joseph Joachim[2]. W 1878 roku został odznaczony bawarskim Orderem Maksymiliana[4]. W 1903 roku w Halle odsłonięto jego pomnik[1]. TwórczośćZasłynął przede wszystkim jako autor pieśni, których skomponował ponad 350[1][2]. Dokonał w nich połączenia stylu romantycznego z kontrapunktyczną fakturą typową dla baroku[1]. Prowadził badania nad twórczością J.S. Bacha oraz G.F. Händla i dokonał licznych opracowań ich utworów[1][3]. Opublikował prace Mitteilungen über J.S. Bachs Magnificat (Lipsk 1863) i Offener Brief an Eduard Hanslick über Bearbeitungen älterer Tonwerke (Lipsk 1871)[1][2]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Robert Franz |
||||||||||||||||||
