Robert Blum
Robert Blum (ur. 10 listopada 1807 w Kolonii, zm. 9 listopada 1848 w Wiedniu) – niemiecki działacz i pisarz polityczny, radykalny demokrata, poeta[1][2]. W 1840 założył w Lipsku Towarzystwo Schillerowskie[3] (Schillerverein)[4]. ŻyciorysJego rodzicami byli Engelbert Blum (1780–1815), bednarz z zawodu, i Maria Katharina Brabender. Był dwukrotnie żonaty, najpierw z Adelheid Mey (1819–1838), a potem z Eugenie (Jenny). Miał trzech synów i córkę. W 1848 był członkiem Zgromadzenia Narodowego[5]. Sprzeciwiał się antysemityzmowi, pruskiemu zaborowi części Polski, żądał równouprawnienia kobiet[5]. Uważał, że zjednoczone Niemcy powinny być republiką federacyjną, gdzie dominującą rolę miała odgrywać burżuazja[6]. Wystąpienia Roberta Bluma i Arnolda Rugego w parlamencie we Frankfurcie były przejawem sympatii dla polskich dążeń niepodległościowych[7]. Wspierał niemieckich katolików[5]. Mimo immunitetu dyplomatycznego (był delegatem parlamentu frankfurckiego w Wiedniu)[8] został aresztowany i stracony[5][9]. Egzekucję przeprowadzono przez rozstrzelanie[10]. Został pochowany na Währinger Friedhof w Wiedniu. DziełaNapisał między innymi dramaty inspirowane najnowszą historią Polski: Grochow, eine Freiheitshymne (Grochów, hymn wolności) i Tadeusz Kościuszko. Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Robert Blum |