Rika Fujiwara podczas Australian Open 2006
|
| Państwo
|
 Japonia
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 września 1981
Tokio
|
| Wzrost
|
155 cm
|
| Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
| Status profesjonalny
|
1999
|
| Zakończenie kariery
|
2020
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0 WTA, 9 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
84 (22 sierpnia 2005)
|
| Australian Open
|
1R (2006)
|
| Roland Garros
|
1R (2005)
|
| Wimbledon
|
1R (2005, 2008)
|
| US Open
|
1R (2005)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
1 WTA, 36 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
13 (11 listopada 2002)
|
| Australian Open
|
QF (2002)
|
| Roland Garros
|
SF (2002)
|
| Wimbledon
|
3R (2002)
|
| US Open
|
3R (2005)
|
|
|
Rika Fujiwara (jap. 藤原里華 Fujiwara Rika; ur. 19 września 1981 w Tokio) – japońska tenisistka, klasyfikowana w czołowej piętnastce światowego rankingu gry podwójnej, reprezentantka w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Do grona tenisistek profesjonalnych dołączyła w 1999, przez pierwsze lata występując niemal wyłącznie w rozgrywkach pod auspicjami Międzynarodowej Federacji Tenisowej ITF i jedynie sporadycznie otrzymując zaproszenia („dzikie karty”) do turniejów cyklu WTA Tour – organizowanych w Japonii. W 2000 po raz pierwszy odniosła turniejowe zwycięstwo w ITF Circuit, w deblu; rok później wygrała singlowy turniej w brytyjskim Surbiton.
W 2002 odnosiła sukcesy w grze podwójnej. Brała udział w trzech finałach (w międzynarodowych mistrzostwach Kanady w Montrealu, w turnieju w Szanghaju, wreszcie w Linzu), a także dotarła do wielkoszlemowego półfinału na French Open. We wszystkich tych osiągnięciach partnerowała jej Ai Sugiyama, z którą wystąpiła również w kończących sezon Tour Championships (Masters), gdzie Japonkom udało się wyeliminować najwyżej rozstawioną parę Virginia Ruano-Pascual–Paola Suárez (odpadły w półfinale z Jeleną Diemientjewą i Janette Husárovą). Wyniki te (a także styczniowy ćwierćfinał Australian Open, ale w parze ze Shinobu Asagoe) wywindowały ją w listopadzie 2002 na najwyższe w karierze, 13. miejsce w światowej klasyfikacji deblistek.
W grze pojedynczej najwyżej sklasyfikowana została w sierpniu 2005 – jako nr 84. W tymże roku debiutowała w singlowej rywalizacji wielkoszlemowej, ale wszystkie występy kończyła na I rundzie, w Paryżu odpadając z Magdaleną Maleewą, w Londynie z Marion Bartoli, w Nowym Jorku z Venus Williams. Największy sukces odniosła w marcu 2005 w Indian Wells, kiedy po awansie z eliminacji zdołała pokonać rozstawione Włoszkę Schiavone i Czeszkę Benešovą, by dopiero w 1/8 finału ulec Swietłanie Kuzniecowej. Dalszy awans w rankingu zakłóciły kontuzje, które sprawiły, że w 2006 Fujiwara znalazła się poza pierwszą pięćsetką na świecie. Rok 2007 zakończyła jako 238. tenisistka świata, a w 2008 powróciła do grona dwustu najlepszych tenisistek.
W kwietniu 2012 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w deblu. W Kopenhadze w parze z Kimiko Date-Krumm pokonała Sofię Arvidsson i Kaię Kanepi 6:2, 4:6, 10-5.
Od 2001 Fujiwara była regularną reprezentantką Japonii w Pucharze Federacji. Grała jako deblistka w parze z Ai Sugiyamą, Yuką Yoshidą, Saori Obatą, Shinobu Asagoe, Akiko Morigami, Ayumi Moritą. W grze pojedynczej w zespole narodowym jej najcenniejszym sukcesem było zwycięstwo nad Szwedką Sofią Arvidsson (2001).
W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
| Turniej |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
Tytuły |
Z–P
|
| Australian Open
|
A
|
A
|
A
|
A
|
Q2
|
Q1
|
A
|
Q2
|
1R
|
A
|
Q1
|
Q1
|
Q1
|
A
|
Q1
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
0 / 1
|
0 – 1
|
| French Open
|
A
|
A
|
A
|
Q3
|
Q3
|
A
|
Q1
|
1R
|
A
|
A
|
Q1
|
Q2
|
A
|
A
|
Q1
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
0 / 1
|
0 – 1
|
| Wimbledon
|
A
|
A
|
A
|
Q1
|
Q2
|
A
|
A
|
1R
|
A
|
A
|
1R
|
Q1
|
Q1
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
0 / 2
|
0 – 2
|
| US Open
|
A
|
A
|
A
|
Q3
|
Q2
|
Q1
|
Q3
|
1R
|
A
|
Q1
|
Q3
|
Q1
|
Q1
|
Q3
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
A
|
0 / 1
|
0 – 1
|
|
|
| Ranking na koniec roku
|
916
|
319
|
246
|
128
|
185
|
215
|
158
|
97
|
545
|
273
|
139
|
237
|
247
|
186
|
306
|
687
|
286
|
–
|
916
|
536
|
551
|
0 / 5
|
0 – 5
|
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 6 (1–5)
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Przypisy
Bibliografia
