Resource Description Framework

RDF (ang. Resource Description Framework) – język/metoda pozwalająca na opisywanie zasobów sieci Web, ze składnią opartą na XML, opracowana przez W3C. Służy przedstawieniu (nie zaś wyświetlaniu) wiedzy zawartej w Internecie, w sposób zrozumiały dla komputerów (łatwo przetwarzany przez programy komputerowe). Może być wykorzystany w celu tworzenia semantycznego Internetu. Jego rozszerzeniem jest OWL.

RDF jest odpowiedzią na problem niezliczonej ilości danych: dokumentów tekstowych, zdjęć, grafik, filmów wideo, plików dźwiękowych, nad którymi trudno zapanować, zarządzać, czy w jakikolwiek sposób sklasyfikować. Opisuje zawartość np. grupy danych jak strona www, w krótszym i zwięzłym pliku tekstowym, przedstawiając w nim samą tematykę czy „spis rzeczy”, w sposób zrozumiały dla programów komputerowych.

Celem RDF jest utworzenie ogólnoświatowego standardu zapisu metadanych (danych o danych), w którym nie byłoby miejsca na dowolność taką jak w znacznikach <meta>. Zyskiem z tego będzie umożliwienie maszynowego przetwarzania abstrakcyjnych opisów zasobów w sposób automatyczny. Może służyć zarówno do wyszukiwania danych, jak i śledzenia informacji na dany temat.

Założeniem RDF jest opis zasobu za pomocą wyrażenia składającego się z trzech elementów: podmiotu, orzeczenia/predykatu (własność) i dopełnienia/obiektu (wartość).

<?xml version="1.0"?> 
<RDF> 
<Description about="http://pl.wikipedia.org/wiki/Filtr_rodzinny"> 
    <autor>Jan Kowalski</autor> 
    <utworzono>1 stycznia 1970</utworzono> 
    <zmodyfikowano>1 stycznia 2000</zmodyfikowano> 
</Description> 
</RDF>

http://pl.wikipedia.org/wiki/Filtr_rodzinny jest zasobem,
element <autor> jest własnością (także <utworzono> i <zmodyfikowano>),
zaś Jan Kowalski jest wartością (także daty).

W RDF podmiot stanowi opisywany zasób, predykat określa, jaka jego własność jest opisywana, zaś obiekt stanowi wartość tej własności. Podstawowym mechanizmem wykorzystywanym przez RDF do identyfikacji podmiotu, predykatu i obiektu jest URI.