Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej awansowała do afrykańskiej czołówki pod koniec lat 60. Wówczas dwukrotnie – w 1965 i 1968 r. – stawała na podium w Pucharze Narodów Afryki, a w 1970 roku zajęła czwarte miejsce. Po trwającej prawie dwadzieścia lat piłkarskiej zapaści, spowodowanej głównie przemianami politycznymi, Słonie powróciły do elity na przełomie lat 80. i 90, stając się trzecią drużyną Afryki w 1986. W 1992 r., po zwycięstwie w rzutach karnych nad Ghaną zdobyły pierwszy w swojej historii tytuł mistrza kontynentu (później ta sztuka udała się „Słoniom” tylko raz – w 2015). W tym samym roku wystąpili również w rozgrywkach o Puchar Króla Fahda (dzisiejszy Puchar Konfederacji). Zajęli w nim czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z reprezentacją Stanów Zjednoczonych 2:5. Dwa lata później pod selekcjonerskim okiem PolakaHenryka Kasperczaka zajęli w PNA trzecie miejsce.
Od drugiej połowy lat 90. drużyna regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar Narodów Afryki.
Od 1974 r. walczyła również w eliminacjach do mistrzostw świata, ale za każdym razem przegrywała z kretesem. Dopiero pod koniec 2005 r. udało jej się awansować do światowego czempionatu. Podopieczni francuskiego szkoleniowca Henri Michela wyprzedzili w grupie faworyzowane Kamerun i Egipt.
Uznani zawodnicy i doświadczony szkoleniowiec okazały się atutami nie wystarczającymi, aby w debiutanckim występie w finałach mistrzostw świata awansować do drugiej rundy. „Słonie” przegrały z Holandią i Argentyną, i zwycięstwo w ostatnim spotkaniu z Serbią i Czarnogórą miało wyłącznie charakter prestiżowy. Po turnieju do dymisji podał się selekcjoner Michel. Półtora miesiąca później nowym trenerem kadry został NiemiecUli Stielike. Stielike podał się do dymisji na krótko przed turniejem z powodu choroby syna. Zastąpił go – tylko na czas mistrzostw – FrancuzGérard Gili. Od maja 2008 roku szkoleniowcem reprezentacji mianowano BośniakaVahida Halilhodžicia. Halilhodžić został zwolniony po tym jak drużyna odpadła w ćwierćfinale Pucharu Narodów Afryki (porażka po dogrywce 2:3 z reprezentacją Algierii). Zastąpił go z dniem 28 marca 2010 r. Sven-Göran Eriksson, który zrezygnował z prowadzenia drużyny po tym jak odpadła w fazie grupowej Mistrzostw Świata w piłce nożnej w RPA (trzecie miejsce w grupie, cztery punkty po zwycięstwie z Koreą Północną 3:0, bezbramkowym remisie z Portugalią i porażce z Brazylią 1:3). Od 2010 selekcjonerem był François Zahoui. W 2012 r. zatrudniono nowego trenera, Sabri Lamouchi. Został zastąpiony przez swojego rodaka Hervé Renarda w 2014. W tym samym roku odbyły się także Mistrzostwa Świata w Brazylii, które reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej ponownie zakończyła na fazie grupowej (po zwycięstwie z Japonią 2:1 poniosła dwie porażki z Kolumbią i Grecją po 1:2). Rok później (2015) na stanowisku trenera zatrudniono Michela Dussuyera, który był selekcjonerem kadry Wybrzeża Kości Słoniowej do 2017 roku. Później drużynę „Słoni” przez kilka miesięcy prowadził Belg, Marc Wilmots, który został zwolniony wskutek braku awansu WKS-u na mundial w Rosji[1].
