W 1958 roku Ralph Lundsten przeprowadził się z północnej Szwecji do miejscowości Saltsjö-Boo nieopodal Sztokholmu. W 1959 roku zbudował studio nagraniowe Andromeda. Jako artysta stworzył swój własny język muzyczny. W latach 60. często współpracował z kompozytorem, organistą i pedagogiem muzycznym Leo Nilsonem z Malmö, właścicielem studia muzycznego Viarp[4]. Muzyka Lundstena, wykonywana na całym świecie, przyniosła mu miano najbardziej znanego szwedzkiego kompozytora[3].
W latach 60. Ralph Lundsten tworzył filmy krótkometrażowe otrzymując cztery lata z rzędu nagrodę szwedzkiego Instytutu Filmowego. W 1967 roku w Paryżu otrzymał główną nagrodę na Biennale za film krótkometrażowy EMS NR 1, powstały przy współudziale szwedzkiego radia[3].
Oprócz wystaw własnych Lundsten uczestniczył również w wystawach: Hej stad w Moderna Museet (1966), Feel It w Nationalmuseum (1968), Contemporary Crafts w Nowym Jorku, Biennale w Mediolanie (1968), Triennale w Paryżu (1969) i in[3].
W latach 1981, 1984 i 1989 Ralph Lundsten współpracował ze Szwedzkim Radiem przy realizacji cyklu programów Sommar; na kanwie tych doświadczeń napisał później książkę Lustbarheter. W roku 1984 Szwedzkie Radio zastąpiło swój dotychczasowy sygnał (autorstwa Hugo Alfvéna) fragmentem zaczerpniętym z kompozycji Ralpha Lundstena, Nordisk natursymfoni nr 4[5][6].
W roku 1997 w Niemczech Ralph Lundsten otrzymał nagrodę Schwingungen Preis, "Oscara Muzyki Elektronicznej".
Od roku 2000 jest członkiem London Diplomatic Academy (jako kompozytor i ambasador kulturalny)[7]. 16 lutego 2004 otrzymał Medal Alberta Schweitzera – Albert Schweitzer Medal for Science and Peace 50th Anniversary Nobel Prize[8].
Zmarł 5 lipca 2023 roku według informacji przekazanej przez rodzinę[2].
Studio Andromeda
Studio muzyki elektronicznej i wideo Andromeda, założone w 1959 roku z prymitywnym sprzętem przekształciło się w kolejnych latach w oryginalne i dobrze znane studio muzyki współczesnej. W analogowej części studia znajduje się 32-kanałowy magnetofon, stół mikserski, oraz urządzenia do obróbki dźwięku i syntezatory. Wyposażenie studia zostało uzupełnione o urządzenia cyfrowe i komputery z oprogramowaniem muzycznym. Syntezator Andromatic z połowy lat 60. jest prawdopodobnie najstarszym na świecie syntezatorem analogowym z polifonią i sekwencerem. Kolejny, zbudowany w latach 1970–1971 specjalnie dla studia Andromeda syntezator DIMI-O daje m.in. możliwość rejestracji dźwięku (granego na klawiaturze zwykłej lub wirtualnej) na monitorze telewizyjnym w formie partytury graficznej. Partytura ta może być następnie przeskanowana w dowolnym tempie, do przodu lub do tyłu, z góry i z dołu, z możliwością dokonania zmian brzmienia i ilości zarejestrowanych dźwięków. Inny syntezator, DIMI-S, znany też jako Kärleksmaskinen (pol. maszyna miłości) pozwala na generowanie dźwięku i światła poprzez dotyk i reaguje na zmiany emocji u wykonawcy. Wspomniane instrumenty zostały opracowane we współpracy z fińskim fizykiem Erkki Kurenniemi[9].
Studio Andromeda jest udostępnione do zwiedzania, a goście mogą m.in. zapoznać się ze wspomnianym Kärleksmaskinen – najstarszym na świecie syntezatorem. Sztokholmskie Musikmuseet zorganizowało 2 wystawy poświęcone życiu i twórczości Lundstena: Fantasin är den del av vår verklighet (1991) i Livskärlek (2000)[3].
Twórczość
Muzyka
Ralph Lundsten najbardziej znany jest z komponowanej przez siebie muzyki. Skomponował ponad 600 dzieł, wydanych na 91 płytach, napisał muzykę do 100 baletów, skomponował utwory dla Kungliga Dramatiska Teatern, Rikskonserter, Riksteatern oraz dla szwedzkiego radia i telewizji.
Do najbardziej znanych dzieł Lundstena należą: The Symphony of Joy oraz siedem symfonii przyrodniczych opatrzonych fantazyjnymi tytułami, nawiązującymi do dawnej, skandynawskiej mitologii: Strömkarlen (skomponowana w 1973 z okazji 200. rocznicy Sztokholmskiej Opery), Johannes och huldran (balet skomponowany w 1975 dla Oslooperan), En midvintersaga (wykonywana corocznie w sztokholmskiej katedrze w czasie Bożego Narodzenia), En sommarsaga, Trolltagen, Drömmarnas landskap i Årstiderna. Do wyróżniających się dzieł kompozytora należą ponadto: muzyka do Godnattstunden Beppe Wolgera, oraz kompozycja Relaxation and Meditation, odtwarzana w szpitalach i salonach terapeutycznych w celach relaksacyjnych[3].
Dyskografia obejmuje wydawnictwa w formie płyt gramofonowych wydane w latach 1966–1998
[12]
1966 – Elektronmusikstudion dokumentation 1
1967 – MUMS (Musik Under Miljoner Stjärnor)
1968 – Elektronisk musik
1969 – Tellus Fågel Blå
1969 – Silverskivan
1969 – Silverskivan (wyd. EMI)
1969 – Erik XIV och Ristningar
1970 – Ölskog
1971 – Gustav III. Nattmara
1972 – Fadervår
1972/1973 – Strömkarlen: Nordisk Natursymfoni nr 1 ”Strömkarlen”
1973 – Skräck och skratt, resor i okända världar
1973 – Svit för elektroniskt dragspel. Gunnar på Lidarände
1974 – Godnattstunden del 3
1975 – Shangri-La
1975 – Johannes och huldran: Nordisk Natursymfoni nr 2 ”Johannes och huldran”
1976 – Godnattstunden del 4
1976 – Cosmic Love
1977 – Ralph Lundsten’s Universe
1978 – Discophrenia
1979 – Alpha Ralpha Boulevard
1980 – Tellus Fågel Blå
1980 – Paradissymfonin
1980 – Flygnivå 450
1980 – Önskeklassiker. Sviter ur Strömkarlen och Johannes och Huldran (kompilacja)
1981 – En Midvintersaga: Nordisk Natursymfoni nr 3 ”En Midvintersaga”
1982 – The New Age
1982 – Aspect of Nature
1983 – En Sommarsaga & Pop Age: Nordisk Natursymfoni nr 4 ”En Sommarsaga”
1984 – Strangers in Paradise
1984 – Summer Saga & Pop Age: Nordic Nature Symphony No 4 ”Summer Saga” (wyd. w USA i Kanadzie)
1984 – Trolltagen & Dreamscape: Nordisk Natursymfoni nr 5 ”Trolltagen”
1985 – Nordiska Natursymfonier (Musikbox med 5 LP: Strömkarlen, Johannes och huldran, En Midvintersaga, En Sommarsaga & Pop Age, Trolltagen & Dreamscape)
1985 – Önskeklassiker – Nordiska Natursymfonier: Nordisk Natursymfoni nr 3 ”En Midvintersaga”, Nordisk Natursymfoni nr 4 ”En Sommarsaga”, Nordisk Natursymfoni nr 5 ”Trolltagen”
1985 – Välkommen (En lefnadssvit i tio afsnitt)
1986– 星夜幻想 (Fantasia by Starlight) (wyd. w Japonii)
1986 – The Dream Master
1998 – Discophrenia
LP z udziałem Ralpha Lundstena
1973 – Love, Love, Love (Muzyka elektroniczna Ralpha Lundstena napisana do opery Eskila Hemberga)[12]
1978 – Fasten Seatbelts (podkłady elektroniczne do utworów Tomasa Ledina)
1978 – Amigos Latinos (współpraca Ralpha Lundstena przy tworzeniu efektów elektronicznych i podkładów)
1980 – Våta vingar (współpraca Ralpha Lundstena przy tworzeniu efektów elektronicznych i podkładów)
1981 – Musik till gymnastik (zawiera m.in. utwór "Luna Lolita")
1982 – The Sounds of Sweden (zawiera m.in. "Skogsfruns dans" z Nordisk Natursymfoni nr 1 ”Strömkarlen”)
1982 – KemaNobel – The Sounds of Sweden (zawiera m.in. "Skogsfruns dans" z Nordisk Natursymfoni nr 1 ”Strömkarlen”)
1983 – Atlantis – Bilder från en ö (współpraca Ralpha Lundstena przy tworzeniu efektów elektronicznych i podkładów)
1983 – Helena est libertas (współpraca Ralpha Lundstena przy tworzeniu efektów elektronicznych i odgłosów natury)
1985 – Unik (fragmenty utworów Ralpha Lundstena z: Fadervår, En Midvintersaga, Discophrenia, Universe, The New Age, Alpha Ralpha Boulevard i Shangri-La)
1986 – Greenpeace (zawiera m.in. "I vida världen" (z udziałem 800 śpiewaków) i "Prelude to the Future")
1986 – Female of the Species (współpraca Ralpha Lundstena przy tworzeniu efektów elektronicznych i podkładów)
1987 – My Radiant Mistress (zawiera m.in. "Hairy Phantazy")
Dyskografia obejmuje wydawnictwa w formie płyt DVD wydane w latach 1986–2010
[14]
2003 – Sex kortfilmer av Ralph Lundsten (zawiera 6 filmów krótkometrażowych Ralpha Lundstena z lat 60.: Hej natur (1966), EMS NR 1 (1966), Hjärtat brinner (1966/67), Komposition i tre satser (1965), Reseminne (1968), Främmande planet (1962/63, z Rolfem Nilsonem)
2003 – Glasblåsarens barn – som musikal (Musical wystawiony w Vasateatern w 2003, oparty na książce "Glasblåsarns barn" Marii Gripes, z muzyką Ralpha Lundstena)
2005 – Sfärernas Tonsättare
2006 – Strömkarlen
2006 – Konst som rörlig bild – från Diagonalsymfonin till Whiteout (książka i CD) (zawiera m.in. film krótkometrażowy EMS NR 1 Ralpha Lundstena)