Ród Bonapartów

Ród Bonaparte (pierwotnie: Buonaparte) pojawił się już w XII stuleciu w okolicach Florencji, San Miniato i Genui. W XVI stuleciu Francesco Buonaparte przeniósł się na Korsykę, która wówczas należała do Republiki Genueńskiej. Potomkowie Francesca byli głównie adwokatami i urzędnikami na Korsyce.

Karol Maria Buonaparte, żonaty z Letycją Marią z domu Ramolino, miał trzynaścioro dzieci, z których ośmioro dożyło dorosłego wieku. Drugi z jego synów Napoleon został cesarzem Francuzów i wyniósł ród do wielkiego znaczenia w skali całej Europy. Prócz Napoleona I, ród Bonaparte wydał dwóch cesarzy Francuzów (Napoleona II i Napoleona III), czterech królów (Holandii, Hiszpanii, Neapolu i Westfalii), trzech panujących w Wielkim Księstwie Bergu, i panujące w Guastalli oraz Toskanii), wielu wybitnych polityków i naukowców.

Napoleon I po obwołaniu się cesarzem zmienił herb rodowy na złotego orła cesarskiego (napoleońskiego) w niebieskim polu. Pierwotnym herbem pieczętowały się odtąd tylko gałęzie jego braci Lucjana i amerykańska pochodząca od Hieronima.

Napoleon III zmienił po przyjęciu tytułu cesarza nazwisko rodowe. Odtąd wszyscy członkowie rodziny cesarskiej, znanej teraz jako Dynastie Napoléon nosili tytuł Prince lub Princesse Napoléon. Leksykony tych czasów wymieniają nazwisko Bonaparte jako nom patronymique dynastii. Wyłączeni z regulacji byli jedynie potomkowie skłóconego niegdyś z pierwszym Napoleonem Lucjana Bonapartego, którzy nadal nosili nazwisko de Bonaparte, ale w końcu otrzymali od Napoleona III godność "Prince français" (Książąt francuskich) z tytułowaniem "Altesse" (Wasza Wysokość). Gałąź Lucjana wygasła w roku 1924 w linii męskiej ze śmiercią Rolanda, ojca Marii Bonaparte. Gałąź zamieszkała w USA (wygasła 1945) nazywała się tylko Bonaparte i jako obywatele amerykańscy nie nosiła żadnych tytułów.

Ważniejsi potomkowie rodziny Bonapartów

Karol Maria Buonaparte – 1746–1785 – protoplasta
Letycja Buonaparte – 1750–1836 – protoplastka
Józef Bonaparte – 1768–1844 – najstarszy syn Karola Marii, linia wygasła po mieczu 1844
Napoleon I Bonaparte – 1769–1821 – drugi syn Karola Marii, linia istnieje
Lucjan Bonaparte – 1775–1840 – trzeci syn Karola Marii, linia wygasła po mieczu 1924
Eliza Bonaparte – 1777–1820 – córka Karola Marii
Ludwik Bonaparte – 1778–1846 – czwarty syn Karola Marii, linia wygasła po mieczu 1879
Paulina Bonaparte – 1780–1825 – córka Karola Marii
Karolina Anuncjata Bonaparte – 1782–1839 – córka Karola Marii
Charlotta Napoleona Bonaparte – 1802–1839 – córka Józefa
Hieronim Bonaparte – 1784–1860 – piąty syn Karola Marii, linia istnieje
Karol Lucjan Bonaparte – 1803–1857 – syn Lucjana
Napoleon Ludwik Bonaparte – 1804–1831 – syn Ludwika
Karol de Leon – 1806–1883, – syn Napoleona I, linia wygasła ok. 1980
Napoleon II Bonaparte – 1811–1832 – syn Napoleona I, ta linia wygasła 1832
Aleksander Colonna-Walewski – 1810–1868 – syn Napoleona I, linia istnieje
Napoleon III – 1808–1873 – syn Ludwika
Paweł Maria Bonaparte – 1809–1827 – syn Lucjana
Ludwik Lucjan Bonaparte – 1813–1891 – syn Lucjana
Piotr Napoleon Bonaparte – 1815–1881 – syn Lucjana
Napoleon IV Bonaparte – 1856–1879 – syn Napoleona III, ostatni z linii Ludwika
Matylda Letycja Bonaparte – 1820–1904 – córka Hieronima
Napoleon Józef Bonaparte (Plonplon) – 1822–1891 – syn Hieronima
Napoleon Lucjan Bonaparte – 1828–1895 – syn Lucjana
Napoleon Hieronim Bonaparte – 1830–1893 – wnuk Hieronima, linia starsza, wygasła 1945
Napoleon-Karol Bonaparte – 1839–1899 – syn Lucjana
Charles Joseph Bonaparte – 1851–1921 – prawnuk Hieronima, linia starsza
Roland Napoleon Bonaparte – 1858–1924 – syn Piotra, ostatni z linii Lucjana
Napoleon-Wiktor Bonaparte – 1862–1926 – wnuk Hieronima
Ludwik Napoleon Józef Bonaparte – 1864–1932 – wnuk Hieronima
Maria Bonaparte – 1882–1962 – córka Rolanda
Napoleon Ludwik Hieronim Bonaparte – 1914–1997 – prawnuk Hieronima
Karol Józef Hieronim Bonaparte – 1950- – praprawnuk Hieronima
Jan Krzysztof Ludwik Bonaparte – 1986- – prapraprawnuk Hieronima

Małżonki, mężowie i ważniejsi krewni Bonapartów

Niektórzy nieślubni potomkowie Bonapartów

Potomkowie Napoleona I

Hrabia Karol de Leon (1806–1881), syn Napoleona i Eleonory Denuelle de la Plaigne. Nieuznany przez Napoleona ze względu na reputację matki, był jednak w późniejszych latach tak podobny do ojca, że pochodzeniu nie da się zaprzeczyć. Miał dwóch synów, linia wygasła ok. roku 1980.
Hrabia (od 1866 książę) Aleksander Colonna-Walewski, syn Napoleona I i Marii Walewskiej. Jego linia istnieje do dziś.

Potomkowie Napoleona III

Eugeniusz Aleksander Bure, hrabia d’Orx (1843–1910), ze związku z Eleonorą Veugeot-Camus, zmarł bezpotomnie,
Ludwik Ernest Bure, hrabia de Labenne (1845–1882) z tej samej matki, również zmarł bezpotomnie.

Potomkowie Ludwika Bonaparte