Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Cykl życiowyPuccinia caricina odbywa się na dwóch żywicielach. Spermogonia i ecja rozwijają się na różnych gatunkach porzeczek. Tworzą się na liściach i ogonkach liściowych, na młodych pędach i młodych owocach. Mają kubkowaty kształt, a w miejscu ich występowania i w otoczeniu następuje chloroza. Uredinia i telia rozwijają się na turzycach. Jasnobrązowe uredinia tworzą się w obrębie żółtych plam na dolnej stronie liści. Powstają w nich urediniospory z 3–4 porami rostkowymi i ścianami o grubości 1–2 µm. Telia czarnobrązowe. Teliospory 2–komórkowe, gładkie, prawie bez przewężenia na przegrodzie, zwężające się przy szypule o mniej więcej tej samej długości co zarodnik[2].
↑SelimS.KryczyńskiSelimS., ZbigniewZ.WeberZbigniewZ. (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7. Brak numerów stron w książce
