Pseudoskalar – wielkość liczbowa zachowywana w przesunięciu równoległym i obrocie układu współrzędnych, ale zmieniająca znak przy zmianie zwrotu każdej osi na przeciwny^[1]. W teorii algebr Clifforda nad n-wymiarową przestrzenią liniową z bazą ${\displaystyle \{\mathbf {e} _{1},\dots ,\mathbf {e} _{n}\}}$ przestrzenią pseudoskalarów jest jednowymiarowa przestrzeń rozpięta na iloczynie ${\displaystyle \mathbf {e} _{1}\dots \mathbf {e} _{n}}$^[2].

Iloczyn skalarny wektora i pseudowektora daje pseudoskalar.

Iloczyn wektora przez pseudoskalar daje pseudowektor.

• Iloczyn mieszany ${\displaystyle (\mathbf {a} \;\mathbf {b} \;\mathbf {c} )}$ wektorów w przestrzeni trójwymiarowej jest pseudoskalarem.
• Iloczyn zewnętrzny ${\displaystyle n}$ wektorów ${\displaystyle n}$-wymiarowej przestrzeni jest pseudoskalarem.

• orientacja

• Casanova G.: Векторная алгебра (tłum. ros.). Москва: Мир, 1976. Brak numerów stron w książce

• Фиников С. П.: Аналитическая геометрия. Москва: КомКнига, 2006, s. 181–187. ISBN 5-484-00343-1.
• Погорелов А. В.: Геометрия. Москва: Наука, 1983, s. 70–73.
• Coxeter H. S. M.: Wstęp do geometrii dawnej i nowej. Warszawa: PWN, 1967, s. 329–331.

• Pseudo-scalar (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-10-05].