W grudniu 1934 r. zgodnie z nową ustawą samorządową w powiecie świeckim były dwie gminy miejskie i czternaście gmin zbiorowych, dzielących się na sto trzydzieści siedem gromad, których powierzchnia wynosiła 1600 km². W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości nastąpił znaczny odpływ miejscowej ludności niemieckiej do Niemiec. Jednak pod koniec lat dwudziestych liczba ta zaczęła systematycznie rosnąć, by ponownie spaść po odłączeniu kilku bardziej zaludnionych gmin wiejskich w 1931 r.
Charakterystycznie kształtowały się w powiecie stosunki narodowościowe, gdzie dużą liczbę stanowili Niemcy. Ludność żydowska tworzyła niewielki stan liczbowy, który systematycznie spadał przez całe dwudziestolecie[2].
Demografia
Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2005):
Ogółem
Kobiety
Mężczyźni
osób
%
osób
%
osób
%
Ogółem
97 130
100
49 621
51,09
47 509
48,91
Miasto
32 089
33,04
16 764
17,26
15 325
15,78
Wieś
65 041
66,96
32 857
33,83
32 184
33,13
▶Wieś vs ▶miasto
Ogółem (▶k, ▶m)
Miasto (▶k, ▶m)
Wieś (▶k, ▶m)
Piramida wieku mieszkańców powiatu świeckiego w 2014 roku[3].
Według danych z 31 grudnia 2019 roku[4] powiat zamieszkiwały 98 952 osoby. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 98 930 osób[5].
Stopa bezrobocia w powiecie świeckim wynosi 11,7% (stan na koniec maja 2016). To drugi najniższy wynik w województwie kujawsko-pomorskim, wyłączając powiaty ziemskie i grodzkie miast wojewódzkich[6].
↑Powiat świecki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019. Brak numerów stron w książce
↑GUS, Tabl. II. Ludność, ruch naturalny oraz migracje ludności według powiatów w pierwszym półroczu 2020 R., 30 czerwca 2020. Brak numerów stron w książce