Początki polskiej obecności w Meksyku przypadają na wiek XVII. Pierwszymi Polakami w Meksyku byli misjonarze. Kolejni Polacy pojawili się w Meksyku w latach 1863-1865 wraz z francuską armią. Szczyt emigracyjny na tereny Meksyku przypadł na 1 połowę XX wieku, najwięcej osób wyjechało w okresie międzywojennym. Z Polski do Meksyku wyjechało wtedy kilka tysięcy obywateli Polski. W 1924 roku założyli oni Stowarzyszenie Polonia. W okresie II wojny światowej do Meksyku trafiło, przemierzając długą i trudną drogę, ok. 1,5 tysiąca osób, w tym aż ok. 800 dzieci, wywiezionych do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Schronienie znaleźli w Santa Rosa, hacjendzie w centrum tego kraju[2].
Obecnie Polonia w Meksyku jest skupiona wokół większych miast i stolicy kraju. W 2007 roku wynosiła ona 10 000 osób[4]. Jednak w dalszym ciągu istnieją organizacje zrzeszające meksykańską Polonię oraz stowarzyszenia promujące kulturę obu krajów[2].