Polały się łzy – wiersz Adama Mickiewicza pochodzący z cyklu Liryki lozańskie[1]. Utwór jest pięciowersowym epigramatem o szczególnej budowie wersyfikacyjnej. Jest zbudowany na zasadzie pierścienia[2][1]. W utworze występują charakterystyczne rymy wewnętrzno-zewnętrzne[2]. Julian Przyboś nazwał liryk Mickiewicza wierszem-płaczem[3]. Poeta wymienia w nim trzy etapy swojego życia, dzieciństwo, młodość i wiek dojrzały, męski.
Polały się łzy me czyste, rzęsiste
Na me dzieciństwo sielskie, anielskie,
Na moją młodość górną i durną,
Na mój wiek męski, wiek klęski:
Polały się łzy me czyste, rzęsiste…
Wiersz analizowali Leonard Neuger i Ewa Sławkowa.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Adam Mickiewicz: Polały się łzy. literat.ug.edu.pl. [dostęp 2018-01-02]. (pol.).
- Adam Mickiewicz: Polały się łzy. wolnelektury.pl. [dostęp 2018-01-02]. (pol.).