PROFILPELAJAR.COM

Podtynie
	wieś
	; Centrum Podtynia
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Kłodzko
Wysokość	290-300 m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	105
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-300
Tablice rejestracyjne	DKL
SIMC	0852950
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko Podtynie
	Położenie na mapie Polski Podtynie
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Podtynie
	Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Podtynie
	50°29′07″N 16°40′44″E/50,485278 16,678889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Podtynie (niem. Poditau, 1937-1945 Neissgrund) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Położenie

Podtynie to niewielka wieś położona w centralnej części Gór Bardzkich, na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej, wzdłuż jej przełomu, na wysokości około 290–300 m n.p.m.^[2]

Toponimia

Nazwa wsi po raz pierwszy występuje w formie Podythyn w 1342 roku. W 1422 jako Poditin.Jest to nazwa bez sufiksu oznaczająca miejsce pod tyniem. Tyń w języku staropolskim oznacza miejsce ogrodzone, warowne. Z czasem nazwa została zgermanizowana na Poditau. W 1937 władze hitlerowskie w celu zniemczenia słowiańsko brzmiących nazw miejscowości zmienili nazwę wsi na Neissgrund "ziemia, teren nad Nysą". Po wojnie przejściowo funkcjonowała nazwa Podytów. Obecną nazwę nadano w 1946 roku^[5].

Historia

Początki osadnictwa na tym terenie sięgają czasów neolitycznych, o czym świadczy odnaleziona tu kamienna siekierka^[6]. Pierwsza wzmianka na temat Podtynia pochodzi z 1342 roku i wymienia jako właściciela Bernarda de Podythyn^[7]. W okresie wojny trzydziestoletniej miejscowość znacznie ucierpiała, została niemal w całości zniszczona^[6]. W 1788 roku wioska liczyła 110 mieszkańców, wzmiankowano w niej folwark oraz 21 gospodarstw zagrodniczych i chałupniczych^[7]. W 1830 roku właścicielem miejscowości był Wilhelm Bendix, znajdowały się tu wtedy: dwór, folwark, browar i 29 domów zamieszkałych przez 179 osób^[7]. Po 1945 roku na terenie folwarku działał PGR, a następnie Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej. Po ich likwidacji budynki zaczęły podupadać, obecnie tylko część folwarku jest zamieszkała, a reszta popada w ruinę. W 1988 roku w miejscowości było 15 gospodarstw rolnych^[2].
Okolice wsi znane są z występowania kamieni ozdobnych, występują tu między innymi opale^[6].

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty^[8]:

park, powstały po 1870 r.
zespół folwarczny (nr 4), z XVIII w., przebudowany w XIX w., w skład którego wchodzą
- dom zarządcy, z 1870 r.
- dom czeladny, z połowy XIX w.
- brama

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 106362
↑ ^a ^b ^c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 183-184. ISBN 83-85773-04-5.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 959 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ MonikaM. Choroś MonikaM., ŁucjaŁ. Jarczak ŁucjaŁ., StanisławaS. Sochacka StanisławaS. (red.), Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. T. 10: Pato-Poz, Opole: Wydaw. IŚ, 2002, ISBN 978-83-7126-041-4 [dostęp 2024-05-30] .
↑ ^a ^b ^c Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 406. ISBN 978-83-89188-95-3.
↑ ^a ^b ^c Damian Dąbrowski: Podtynie. [w:] Pałace Śląska [on-line]. [dostęp 2017-01-27].
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 67. [dostęp 2012-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
WaldemarW. Brygier WaldemarW., TomaszT. Dudziak TomaszT., IwonaI. Chomiak IwonaI., Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 106362

[staffa-2] Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 183-184. ISBN 83-85773-04-5.

[GUS-3] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

[4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 959 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[5] MonikaM. Choroś MonikaM., ŁucjaŁ. Jarczak ŁucjaŁ., StanisławaS. Sochacka StanisławaS. (red.), Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. T. 10: Pato-Poz, Opole: Wydaw. IŚ, 2002, ISBN 978-83-7126-041-4 [dostęp 2024-05-30] .

[rewasz-6] Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 406. ISBN 978-83-89188-95-3.

[pałace-7] Damian Dąbrowski: Podtynie. [w:] Pałace Śląska [on-line]. [dostęp 2017-01-27].

[nid-8] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 67. [dostęp 2012-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]