Baron Stanisław Rużyczka de Rosenwerth w 1923 r. zainicjował powstanie wytwórni lotniczej na terenie jego browaru i fabryki narzędzi rolniczych. Były to tereny położone korzystnie w pobliżu dwora kolejowego i terenu dającego zaadaptować się jako pole wzlotów. Do współpracy pozyskał inż. Witolda Rumbowicza, prof. Antoniego Ponikowskiego oraz prof. Czesława Witoszyńskiego[1].
9 listopada 1923 roku przyjęto statut, 27 listopada spółka została zarejestrowana w Sądzie Okręgowym w Warszawie. 8 kwietnia 1924 r. spółka zawarła umowę z Departamentem Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych na budowę 50 samolotów Potez XV A2 z opcją zwiększenia zamówienia do 110 płatowców. W trakcie realizacji zamówienia ilość maszyn ograniczono do 35 sztuk z uwagi na wprowadzenie do produkcji Poteza XXVII[2].
W 1924 roku została roku przekształcona w spółkę akcyjną. Produkcję uruchomiono we wrześniu 1924 roku. Zajmowała teren o powierzchni 31 ha (licząc z lotniskiem), ok. 15 000 m² warsztatów i zatrudniała w połowie 1925 roku 470 pracowników. Po utworzeniu podjęła licencyjną produkcję samolotów Potez XV. W 1925 r. zbudowano 35 egzemplarzy Poteza XV, w 1926 r. powstało 155 egzemplarzy samolotu Potez XXVII. Potez XXV był produkowany w latach 1927–1929, zbudowano ich 125 sztuk[3].
Stopniowo rozbudowano teren wytwórni, powstały budynki dyrekcji, biuro konstrukcyjne, stolarnia, warsztat mechaniczny, hala montażowa, magazyny, kotłownia, garaż i hotel. W 1925 r. utworzono Wydział Studium, zajmujący się budową nowych konstrukcji, którego kierownikiem został inż. Stanisław Cywiński. Głównymi konstruktorami byli: Stanisław Cywiński, Zbysław Ciołkosz, Aleksander Grzędzielski, August Bobek-Zdaniewski, Jarosław Naleszkiewicz i Antoni Uszacki. W 1929 r. PWS stała się pierwszą w Polsce wytwórnią dysponującą własnym tunelem aerodynamicznym o średnicy 120 cm. Stanowisko prezesa spółki pastował Stanisław Rużyczka de Rosenwerth, inż. Witold Rumbowicz pełnił funkcję dyrektora naczelnego, w 1928 r. zastąpił go inż. Jan Czerwiński. Dyrektorem technicznym był inż. Mieczysław Pęczalski, stanowisko kierownika działu przygotowania produkcji zajmował inż. Stanisław Cyma[4].
Pod koniec 1932 roku udziały wykupiło państwo i została upaństwowiona. W 1936 roku została podporządkowana Państwowym Zakładom Lotniczym.
W latach 1931–1939 Podlaska Wytwórnia Samolotów wyprodukowała 1537 samolotów oraz kilkadziesiąt szybowców.
Prace przerwało bombardowanie przeprowadzone 4 września 1939 roku przez Luftwaffe, kiedy zniszczeniu uległo ok. 70% fabryki.
Pozostałości zakładu zostały rozgrabione przez Związek Radziecki po wkroczeniu Armii Czerwonej.
