W Pucharze Świata zadebiutował 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen, zajmując 30. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (do sezonu 2000/2001 punkty zdobywało 25. najlepszych zawodników) zdobył 18 grudnia 1993 roku w Pokljuce, gdzie zajął 25. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 18 lutego 1995 roku w Anterselvie, kończąc sprint na drugiej pozycji. W kolejnych startach jeszcze pięć razy stawał na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo - 13 marca 1997 roku w Nowosybirsku wygrał bieg indywidualny, wyprzedzając dwóch Niemców: Ricco Großa i Svena Fischera. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 7 grudnia 1997 roku w Lillehammer, zajmując trzecie miejsce w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1996/1997, kiedy zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji biegu indywidualnego był drugi. Ponadto w sezonie 1994/1995 był trzeci w klasyfikacji sprintu.
Zdobył również trzy medale w sztafecie na mistrzostwach Europy: złoty podczas ME w Kontiolahti (1994), srebrny podczas ME w Iżewsku (1999) i brązowy podczas ME w Zakopanem (2000).