Pierwsza wzmianka o wsi Paszijerbijecz (dzisiejszy Pasierbiec) pochodzi z roku 1465 i zaświadcza, że właścicielami tych okolic został Piotr z Lasocic herbu Drużyna.
W 1631 żona Zygmunta III Wazy zapisała dużą darowiznę na rzecz Królewskiego Kolegium Jezuitów przy kościele śś. Piotra i Pawła w Krakowie. Za te pieniądze władze zakonu zdecydowały się zakupić kilka wsi, wśród których znalazł się również Pasierbiec. W rękach jezuitów wieś pozostawała aż do roku 1773, kiedy to nastąpiła kasacja zakonu. Pasierbiec stał się ziemią królewską, co m.in. oznaczało, że miejscowi chłopi zwolnieni byli z pańszczyzny na rzecz szlachty.
W 1811 przeprowadził się do Pasierbca Jan Matras – żołnierz armii austriackiej, który po cudownym ocaleniu w bitwie złożył ślubowanie Matce Bożej, że wzniesie jej kaplicę i będzie szerzył jej kult. Na swojej posesji wzniósł niewielką kamienną kapliczkę i umieścił w niej obraz swojej Wybawicielki – Matki Boskiej Pocieszenia. Obraz i kaplica zostały poświęcone w 1823 i tak rozpoczął się kult cudownego obrazu.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości otwarto w Pasierbcu pierwszą szkołę ludową. Wzniesiony wspólnymi siłami mieszkańców budynek oddano do użytkowania w 1931.
Druga wojna światowa zebrała w Pasierbcu swoje żniwo – zginęło lub zostało wywiezionych na roboty przymusowe wielu mieszkańców wsi. W okolicznych lasach gestapo zakatowało kapitana AK Józefa Bednarka, a później rozgromili jego oddział partyzancki. Pociechy przed nieustannym strachem o własne życie mieszkańcy szukali w modlitwie przed cudownym obrazem, co propagowało jego kult w okolicy.
Dynamiczny rozwój wsi nastąpił w latach 50. XX wieku, kiedy to zorganizowano tutejszą parafię, a następnie w latach 70. XX wieku, kiedy do Pasierbca wybudowano solidną drogę z Łososiny Górnej, co połączyło go z niedaleką Limanową i znacznie usprawniło transport. W tym samym okresie wzniesiono Kościół Matki Bożej Pocieszenia w Pasierbcu, który urósł do rangi sanktuarium.
Turystyka
Wieś posiada nie tylko piękne, górskie położenie i rozległe widoki, ale również czyste powietrze i dobrze zachowane środowisko naturalne.
Tuż poniżej szczytu Kamionnej, na jej północnych zboczach znajduje się rezerwat przyrody Kamionna obejmujący dobrze zachowany fragment lasu (buczyna karpacka i jedliny).
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)