PZL IS-2
(dane przewidywane)

Prototyp do wykonywania prób naziemnych w Instytucie Lotnictwa (2010)
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	PZL-Świdnik
Typ	śmigłowiec
Załoga	1-2
Historia
Data oblotu	nieoblatany
Liczba egz.	prototyp do prób naziemnych
Dane techniczne
Napęd	silnik tłokowy Textron Lycoming 0-320 o mocy 110 kW lub PZL-Franklin 6A-350-C1 o mocy 150 kW
Wymiary
Długość	8,8 m
Długość kadłuba	7,07 m
Wysokość	2,83 m
Masa
Własna	415 kg
Startowa	668 kg
Osiągi
Prędkość maks.	187 km/h
Pułap	4275 m
Zasięg	415 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
2
Multimedia w Wikimedia Commons

PZL IS-2 – polski prototypowy, lekki śmigłowiec wielozadaniowy opracowany przez PZL-Świdnik oraz Instytut Lotnictwa w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.

Na początku lat 90. XX wieku rozpoczęto prace nad opracowaniem nowego dwumiejscowego, polskiego śmigłowca, napędzanego silnikiem tłokowym oraz wykonanego z materiałów kompozytowych. Podczas projektowania dużą wagę położono na otrzymanie maszyny bezpiecznej, taniej i prostej w eksploatacji oraz posiadającej dobre właściwości pilotażowe^[1].

Głównym konstruktorem projektu został mgr inż. Tadeusz Czechyra, od 1996 roku mgr inż. Maciej Romicki. W 1995 roku zbudowano makietę śmigłowca, którą zaprezentowano 26 października na wystawie Komitetu Badań Naukowych i Instytutu Lotnictwa w rozwoju przemysłu lotniczego. W połowie 2002 roku zbudowano prototyp oraz wykonano jego dokumentację^[2]. Prace nad śmigłowcem IS-2 zakończono na etapie prototypu do badań naziemnych^[1][2].

Śmigłowiec IS-2 wykonano w całości z tworzyw sztucznych. W konstrukcji płatowca rozważano dwa silniki: Textron Lycoming O-320 o mocy 110 kW (150 KM) bądź też posiadający większą moc PZL-Franklin 6A-350-C1 o mocy 150 kW (204 KM), które napędzały trójpłatowy wirnik nośny. Śmigło ogonowe było czteropłatowe, umieszczone w specjalnym tunelu. Kadłub posiadał zabudowaną kabinę pilotów, którą wykonano z kompozytu szklano-epoksydowego. Śmigłowiec posiadał belkę ogonową wykonaną z duralu oraz podwozie płozowe^[1].