Owczarek francuski beauceron

Owczarek francuski Beauceron
	; Owczarek Beauceron - dorosła suka
Inne nazwy	Beauceron, Owczarek francuski z Beauce, Bas Rouge, Berger de Beauce
Kraj patronacki	Francja
	Wymiary
Wysokość	65 - 70 cm (psy),; 61 - 68 cm (suki)
Masa	30-50 kg
	Klasyfikacja
FCI	Grupa I, Sekcja 1,; numer wzorca 44
AKC	Herding
KC(UK)	Working
UKC	Grupa 6 - Herding Dog
	Wzorce rasy
	FCI; AKC; KC(UK); UKC;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2014-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Owczarek francuski Beauceron – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy^[1].

Rys historyczny

Owczarek francuski krótkowłosy miał prawdopodobnie tych samych przodków co briard. Wcześniej uważany był jedynie za krótkowłosą odmianę briarda. Nazwa rasy beauceron jest związana z miejscem jego pochodzenia - regionem Beauce.

Wygląd

Budowa

Pies mocnej budowy, ale nie ociężały. Spotyka się psy zarówno z ciętymi, jak i nieciętymi uszami.

Szata i umaszczenie

Włos jest krótki, mocny i gruby, z podszerstkiem w jaśniejszym kolorze. Kolor czarny podpalany lub arlekin (czarny podpalany w biało-szare łaty).

Zachowanie i charakter

Chętny do pracy i odważny. Nieufny wobec obcych, inteligentny, zaciekle broni swojego pana. Należy unikać osobników bojaźliwych. Przystosowuje się do życia w mieszkaniu. Psy mogą być agresywne wobec innych samców, szczególnie dużych ras. Wymaga konsekwentnego i doświadczonego właściciela. Sprytny, uważny, aktywny i czasami uparty. Jeśli wychowany z dziećmi świetnie się z nimi dogaduje.

Użytkowość

Wykorzystywany jako pies stróżujący i pasterski, także jako przewodnik ludzi niewidomych.

Zdrowie i pielęgnacja

Łatwy w pielęgnacji, wymagający sporej dawki codziennego ruchu.

Popularność

W Polsce psy tej rasy są mało popularne.

Wiek

Psy tej rasy żyją 10-13 lat.

Przypisy

↑ ^a ^b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 50.

Bibliografia

Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: wydawca=Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 241. ISBN 83-7073-122-8.