1373 – pierwsza wzmianka o Orłowicach wymieniona jako Albrechtsdorf;
1575
zamiana nazwy wsi na Ullersdorf na cześć Ulryka von Schaffgotscha;
wzmianka o młynie papierniczym, najstarszym w tej części Sudetów i sprzedaż tego młyna przez Hansa Schaafa Gotschego z Chojnika i Gryfa Hansowi Holbyg;
1669 – wzmianka o „dolnym” młynie papierniczym, który został spalony w 1816 roku;
31 października 1909 – otwarcie linii kolejowej, która prowadziła przez Orłowice;
1945 – włączenie wsi do Polski;
Lata 70. – stwierdzenie obecności na terenie wsi kasyterytu;
1998 – zamknięcie linii kolejowej prowadzącej przez wieś[5][6][7].
Gospodarka
Orłowice w przeszłości stanowiły ośrodek przemysłowy. Funkcjonowała tu fabryka płyt pilśniowych, a także zakład posypki papowej. Po przemianach gospodarczych gospodarka wsi uległa dużym zmianom. Na zachód od wsi, u podnóża Zajęcznika (595 m n.p.m.) znajduje się kopalnia łupka serycytowego “Wyrwa”, natomiast w południowej części funkcjonuje tartak[8]. W październiku 2014 w Orłowicach zarejestrowanych było około 15 firm, głównie z zakresu usług motoryzacyjnych, a także sklepów[9][7][6].
Turystyka, sport i rekreacja
Na wschód od wsi biegnie z Sępiej Góry do Mirska. Ze wsi, która jest położona u podnóży Gór Izerskich można podziwiać widoki na te góry w stronę Świeradowa-Zdroju. Można zobaczyć takie szczyty górskie jak np. Zajęcznik czy Stóg Izerski[10][11].
Na granicy wsi znajduje się boisko założonego w roku 1966 klubu piłki nożnejLudowy Związek Sportowy Kwisa Mroczkowice, który w sezonie 2014/2015 grał w B-klasie rozgrywek piłki nożnej[12].
Przez wieś przebiega linia kolejowa nr 336Mirsk – Świeradów Zdrój, która została uruchomiona 31 października 1909. We wsi znajduje się przystanek kolejowy Orłowice. 12 lutego 1996 przyjechał tu ostatni pociąg osobowy w kierunku Gryfowa Śląskiego[5]. Pod koniec 2023 r. linię ponownie uruchomiono.
We wsi znajduje się też przystanek autobusowy, dzięki któremu można z niej dojechać autobusem głównie do pobliskiego Mirska i Świeradowa – Zdroju oraz do Jeleniej Góry.
↑ abArkusz F2. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas linii kolejowych Polski 2010. Rybnik: Wydawnictwo Eurosprinter, 2010. ISBN 978-83-926946-8-7. Brak numerów stron w książce